ایندرمیت گیل، اقتصاددان ارشد بانک جهانی، می گوید که اقتصاد جهانی با مشکل رشد آهسته، با کندی های پی در پی در هر دهه از هزاره کنونی مواجه است. او می‌گوید برای کشورهای کم‌درآمد، افزایش بار بدهی ‌ها به دلیل نرخ‌ های بهره بالا باعث می‌شود که آنها پول را از آموزش، بهداشت و زیرساخت‌ ها دور کنند و همچنین باعث گرسنگی دادن به بخش خصوصی مالی  می شود.

موضوع اصلی اقتصاد جهانی همان چیزی است که همه ما می دانیم و احتمالاً باید با صدای بلند صحبت شود. آیا رابطه بین چین و غرب، محوری است که جهانی شدن به مدت 20 سال بر آن چرخیده است و این رابطه را به طرق مختلف حفظ کرده است. حتی اگر مردم بخواهند در مورد ریسک زدایی، تنوع بخشیدن به چین، به علاوه هر آنچه که این روایت ها هستند، صحبت کنند و از طرف چینی، تنوع بخشیدن به طیف بازیگرانی که با آنها به طور موثر تجارت می کنند.

حقوق کارمندان دولتی و سایر کارمندان دولت جزء مهمی از مخارج عمومی در اکثر کشورها است. با این حال تفاوت بین کشورها در این شاخص بسیار زیاد است. در سرتاسر اروپا، سهم مخارج دولتی که به غرامت کارمندان دولت اختصاص می‌یابد بین 5 تا 15 درصد است. در مقابل، در سراسر آفریقا، ارقام موجود بین 30 تا 50 درصد متغیر است.

خوشه‌های صنعتی در چین با تمرکز جغرافیایی مشاغل و صنایع به طور متراکم در مناطق خاص مشخص می‌شوند و امکان همکاری و رقابت را تقویت می‌کنند. این خوشه‌ها معمولاً بر بخش‌های تخصصی مانند الکترونیک، نساجی، خودروسازی، یا هوانوردی و بسیاری دیگر تمرکز می‌کنند. نزدیکی این مشاغل امکان یکپارچه سازی کارآمد زنجیره تامین، کاهش هزینه ها و بهبود پاسخگویی را فراهم می کند. علاوه بر این، خوشه ها اغلب از زیرساخت های مشترک، از جمله شبکه های حمل و نقل، خدمات شهری و سیستم های ارتباطی که از عملیات آنها پشتیبانی می کنند، سود می برند. تمرکز صنایع مشابه در یک خوشه باعث ارتقای تبادل دانش و نوآوری می شود. دولت‌های محلی و ملی اغلب از طریق سیاست‌ها، بودجه و توسعه زیرساخت‌ها حمایت می‌کنند و رشد و پایداری این خوشه‌ها را تقویت می‌کنند.

خطر نفوذ دولت افزایش یافته است و اکثر بانک های مرکزی با مبادلات کوتاه مدت بین دستیابی به ثبات قیمت و حمایت از فعالیت های اقتصادی مواجه هستند. اعتبار در مورد استقلال بانک مرکزی ممکن است چندین دهه طول بکشد تا ایجاد شود و مانند هر چیزی که شامل اعتماد نیز هست، می تواند یک شبه از بین برود.

در بخش هایی از آسیا و اقیانوسیه و جنوب صحرای آفریقا، اکثریت می گویند شرکت های چینی برای اقتصاد کشورشان خوب هستند. همچنین، در اکثر کشورهای با درآمد متوسط ​​مورد بررسی، مردم می گویند که شرکت های چینی برای محافظت از محیط زیست کار می کنند. نهایتا، میانه 57 درصد از 9 کشور می گویند که بیانیه «آنها با کارگران محلی منصفانه رفتار می کنند» شرکت های چینی را تا حدودی یا خیلی خوب توصیف می کند. با این حال، سهم قابل توجهی از مردم در چندین کشور نسبت به نحوه برخورد با کارگران محلی ابراز نگرانی می کنند.

دو سوم یا بیشتر در تمام 35 کشور مورد بررسی، چین را بر شرایط اقتصادی داخلی تأثیرگذار می دانند. این شامل سهامی بین 13 تا 62 درصد می شود که می گویند چین تأثیر زیادی بر شرایط اقتصادی کشورشان دارد.

افراد جوان تر نسبت به افراد مسن تر نسبت به چین نظرات مثبت تری دارند. این مورد مدت‌هاست که در ایالات متحده وجود دارد و در بیش از نیمی از کشورهای دیگر مورد بررسی نیز صادق است. شکاف ها به ویژه در برزیل، شیلی، مکزیک، پرو و ​​بریتانیا زیاد است، جایی که افراد 18 تا 34 ساله حدود 25 امتیاز بیشتر از افراد 50 ساله و بالاتر نسبت به چین نگاه مثبت دارند. تنها در مجارستان و کره جنوبی این الگو معکوس شده است و جوانان نسبت به چین احساس رضایت کمتری دارند.

میانه 35 کشوری که 35 درصد است، دید مطلوبی نسبت به چین دارند، در مقایسه با میانگین 52 درصدی که دیدگاه منفی دارند. نظرات بسیار متفاوت است، از 11 درصد در سوئد تا 80 درصد در تایلند مطلوب است.