از فرایندِ رشدِ آتی جهان چه انتظاری داریم؟
سامانتا واداس: صبح همگی بخیر. ما به دالیان رسیدیم. من می دانم که چند نفر در سفر خود به اینجا به دلیل آب و هوای مرطوب در اروپا مشکلاتی داشتند. اما ما اینجا هستیم و این هشتمین بار است که مجمع جهانی اقتصاد تابستانی داووس در دالیان برگزار می شود، همانطور که می دانیم هشت عدد خوش شانسی در چین است. آیا به شانس نیاز داریم؟ آیا دنیا به شانس نیاز دارد؟ خب، من فکر نمی‌کنم این افراد بسیار حرفه ای به شانس نیاز داشته باشند، اما امیدوارم با کمی شانس، امروز با برخی مبادلات معنادار و دیدگاه های جدید کنار برویم. موضوع آینده رشد است. قرار است از کجا بیاید؟ چه عواملی قرار است محرک این رشد باشند؟ یک معرفی کوتاه از من، قبل از اینکه به این پنل فوق العاده برسم. اسم من سامانتا واداس است. من مجری و گزارشگر چین در CNBC International مستقر در سنگاپور هستم، اما قبلاً در چین زندگی می کردم. من برای اولین بار در سال ۲۰۰۴ به اینجا آمدم. آن زمان برای چین زمانی بسیار هیجان انگیز بود (زمان رشد دو رقمی در چین). از آن زمان تا کنون خیلی چیزها تغییر کرده است، اما کجا بهتر از اقتصاد ۱۸ تریلیون دلاری که حدود ۵ درصد رشد می کند، درباره آینده رشد صحبت کنیم. مشکلاتی وجود دارد. اقتصاد چین با سوء هاضمه توصیف شده است . همه ما دچار سوء هاضمه بوده‌ایم، می‌دانیم چه احساسی دارد، اما واقعیت این است که چین با آینده‌ای با رشد ساختاری پایین‌تر و گذار به رشد با کیفیت بالاتر مواجه است که مردم را نگران کرده است. البته نگرانی هایی در مورد بخش املاک و بیکاری جوانان وجود دارد، اما هنوز هم، بسیاری منتظرچین هستند تا از نظر رشد جهانی وزن خود را در اینجا بکشد (سهم خودرا ادا کند).
صندوق بین‌المللی پول امسال به میزان ۳.۲ درصد نگاه می‌کند، اما این مقدارهمچنان ضعیف است. در مورد تنش های ژئوپلیتیکی و تجاری با چالش های زیادی روبرو هستیم. شکافی وجود دارد که در سراسر مناطق مورد بحث نیز شاهد آن هستیم. بنابراین ما امروز در این گفتگوها سعی خواهیم کرد که به همه این موضوعات بپردازیم. بنابراین اجازه دهید وقت خود را برای معرفی پنل تلف نکنم . ما در این جا دو نقر از بالاترین رتبه را در سازمان خود را داریم که در این مرحله حضور دارند. اجازه دهید با آمنه محمد، معاون دبیرکل سازمان ملل شروع کنم. او از نقش خود به عنوان دستیار ویژه رئیس جمهور نیجریه در مورد اهداف توسعه هزاره گرفته تا نقش خود در زمان دبیر کل سازمان ملل متحد بان کی مون در فرآیند برنامه توسعه پس از سال ۲۰۱۵، نقشی کلیدی در برنامه توسعه جهانی داشته است. او (آمنه محمد) اکنون ریاست گروه توسعه پایدار سازمان ملل را بر عهده دارد.
ما همچنین بانی چان، مدیر اجرایی بورس اوراق بهادار هنگ کنگ را داریم، که در مجمع جهانی اقتصاد در دالیان با بیش از ۳۰ سال تجربه در بازار سرمایه جهانی، به عنوان رئیس مشترک در حال فعالیت است. او در حمایت از تغییر بازار و زیرساخت های فهرست شده هنگ کنگ متخصص است که به ویژه به افزایش کیفیت، جذابیت و کارایی بازار کمک می کند.
خانم ها خوش آمدید!
در کنار من فیصل علی ابراهیم، وزیر اقتصاد و برنامه ریزی عربستان سعودی، ناظر دبیرخانه شورای امور اقتصادی و توسعه و کسی که در حال حاضر وظیفه رهبری تنوع بخشی به اقتصاد عربستان سعودی را دارد ،داریم.
درست در پایان، آدام توز، استاد تاریخ شلبی کولوم دیویس و مدیر مؤسسه اروپایی، بر قرن بیستم و تاریخ معاصر، کسی که به ویژه بر تاریخ اقتصادی تمرکز دارد حضور دارد. او به طور گسترده در مورد روندهای اقتصادی فعلی نوشته است که آنها را به رویدادهای اخیر مانند بحران مالی جهانی ۲۰۰۷/۲۰۰۸ مرتبط می کند.
بنابراین این افراد اعضای پنل ( پادکست) امروز ما هستند و من می خواهم این گفتگو را شروع کنم. به‌عنوان کسی که بازارهای مالی چین را برای امرار معاش پوشش می‌دهد، صحبت های زیادی درباره پایداری – پایداری رشد آینده – شده است. من با سرمایه گذاران در مورد اینکه چگونه می توانند سرمایه گذارانی مسئولیت پذیر، یا به عبارتی دیگرسرمایه گذاران مسئولیت پذیر پایدار باشند، صحبت کرده ام.
آیا به شرکت ها و آنچه که درمسائل ESG(زیست محیطی، اجتماعی و حاکمیتی) انجام می دهند نگاه می کنید؟ اگر می گویند بله، اما می گویند که چالش های زیادی وجود دارد. بنابراین من می خواهم این سوال را از شما بپرسم آمنه. ما در مورد رشد پایدار صحبت می کنیم. ما در مورد برابری و گنجاندن صحبت می کنیم، اما می خواهیم که آن ها چیزی فراتر از کلمات رایج باشند. پس چگونه به آینده رشد به شیوه ای پایدار و فراگیر نگاه می کنید؟
آمنه محمد: ممنون. از اینکه من را به این جلسه دعوت کردید، متشکرم .خوب، هفت سال پیش بود که ما یک گفتگوی چهار ساله با موضوع تجارت داشتیم که اهداف توسعه پایدار را در آن شکل دادیم. بنابراین زمانی که اقتصاد های فراگیر دارید، از آن به عنوان یک چارچوب که می گویید انتقال انرژی، انتقال در سیستم های غذایی استفاده کنید. در مورد آن بسیار دقیق باشید. آستین ها را بالا بزنید و در مورد آن صنایع خاص باشید. این برای آنها چه معنایی دارد؟ و من فکر می کنم ما در رابطه با این موضوع کشش زیادی داشتیم.
ما هنوز برای کسانی که اصول ESG را پذیرفته اند، وقت داریم. این اصول سخت هستند، زیرا شما باید در بلند مدت سرمایه گذاری کنید، نه کوتاه مدت و بازارها هر روز در حال تغییر هستند. برخی از چالش‌ها، به ویژه در بازارهای در حال توسعه در اقتصادهای نوظهور، انجام این کار را بسیار دشوارتر می کنند. محیط توانمند همیشه وجود ندارد.
بنابراین راه آسان برای انجام آن این است که قهوه ای را به درستی رشد دهید. رشد سبز یک نوع انتقال است. این تلاشی است که باعث می‌شود در درازمدت بدانید که می‌خواهید برای این سیاره پایدارتر باشید تا آن ۱.۵ درجه را زنده تر نگه دارید. بنابراین شما می دانید، دولت، صنعت، جامعه در این جریان دخیل هستند. این یک رویکرد تماماً دولتی و اجتماعی است و استفاده از چارچوب SDG ها (اهداف توسعه پایدار )، به نظر من واقعا مفید است.
نگاه کنید که چگونه در مورد اقتصاد دایره ای فکر می کنید. چگونه در مورد انتقال انرژی از تولید غذا به سر میز فکر می کنیم، زنجیره های ارزش چیست؟ هر قسمت از آن یک عنصر پایداری دارد. ما می‌خواهیم واقعاً تلاش کنیم روی آن سرمایه گذاری کنیم تا اطمینان حاصل کنیم که تأثیرات آنچه ما به دنبال آن هستیم وجود دارد – اقدامات وجود دارد، این برای عدم تدابیر نیست، برای این نیست که بدانیم چه کاری باید انجام دهیم.
سامانتا واداس: چه چیزی مانع پیشرفت می شود؟
آمنه محمد: شاید یک گفتگو با همه کسانی که درگیر هستند. فکر می کنم هنوز در سیلو هستیم. ما باید آن گفتگوها را با دولت داشته باشیم و بدانیم که برای افراد در دولت، این یک تلاش دشوار در سراسر بخش است. من مطمئن هستم که وزیر سعودی در مورد تنوع به ما خواهد گفت. این اتفاق نمی افتد، زیرا شما یک سیاست مشخص دارید، بسیاری از سیاست ها، محیط نظارتی باید بهبود یابد. ما باید ببینیم که وقتی وارد اقتصادی می‌شوید که می‌توانید از آن سود ببرید – در نهایت این کار به عنوان خیریه انجام نمی‌شود. نتیجه نهایی باید برای افراد سودآور باشد. و من فکر می کنم که آن گفتگوها هنوز آنطور که شاید تغییر کرده است، اتفاق نیفتاده است.
سامانتا واداس: بیایید این سوال را از شما بپرسیم، وزیر، منظورم من این است که عربستان سعودی از نظر برخی از آن اهداف پیرامون توسعه چه می کند؟ زیرا شما می گویید که کشور شما نشان داده است که داستان رشد جهانی است و در هفت سال گذشته است که ما نه تنها شاهد تعهد به این تحول بوده ایم، بلکه شاهد تحقق آن تحول نیز بوده ایم. پس چه چیزی را ارائه کرده اید و مراحل بعدی چیست؟
فیصل علی ابراهیم: خیلی ممنون سام (سامانتا). شاید ما فقط باید با زمینه شروع کنیم. من فکر می کنم در سطح جهانی شاهد هستیم، فرض کنید که داستان رشد در سطح جهانی کمی چالش برانگیز است. دلایل زیادی برای آن وجود دارد. بنابراین این شرایطی است که عربستان در آن قرار دارد. عربستان در حال انجام این کاراست، من می‌توانم بگویم ماتریسی از دو – دو ضربدر دو – دو چیز و در طرف دیگر، دو چیز. اول، ما در حال باز کردن پتانسیل هستیم، که برای چندین دهه در حال کار بوده است و این مستلزم عقب افتادن در بسیاری از جبهه ها است. اما در عین حال، ما به دقت اندازه گیری می کنیم که می خواهیم این اقتصاد کجا باشد؟
این بدان معناست که ما شاهد سریع ترین رشد اقتصادی در سال ۲۰۲۲ هستیم. این قیمت از ۸.۷ است. زیربنای آن رشد ۵.۶ درصدی در فعالیت های غیرنفتی است. تا به امروز، آن رشد فعالیت های غیرنفتی همچنان قوی است. امروز ۵۱ درصد از کل تولید ناخالص داخلی واقعی ما از فعالیت های غیرنفتی است. اقتصاد غیرنفتی ما بزرگتر از اقتصاد نفتی ما است و فعالیت‌های غیرنفتی از آغاز چشم‌انداز ۲۰۳۰، طرح اولیه ما، ۲۰ درصد رشد داشته است. اما در عین حال، همانطور که در چین می گویند، ما با احتیاط از روی سنگ ها قدم می زنیم تا از رودخانه عبور کنیم. اما جهان یا رودخانه اکنون با سرعت بیشتری در حال حرکت است.
بنابراین ما داریم این کار را انجام می دهیم، دو کار دیگر این است که وزن خود را به صورت دیپلماتیک روی آن می گذاریم و این دنیا را به مکانی بهتر تبدیل می کنیم. ما در مورد از بین بردن تمام چین و چروک‌های ممکن در منطقه‌ای صحبت می‌کنیم که در آن زندگی می‌کنیم، جایی که همیشه همسایه خواهیم بود. ما اکنون به آن می پردازیم و تا اکتبر، بسیاری از این موارد، حتی با کمک چین، از بین می رود. بنابراین ما به همکاری محکم با شرکای جهانی خود برای رسیدگی به تنش های ژئوپلیتیکی در سطح جهانی ادامه می دهیم. ما در مورد چیزهایی در منطقه صحبت می کنیم، اما درباره چیزهایی در اروپا و جاهای دیگر نیز صحبت می کنیم.
شماره دو این است که ما به آنچه که هفت سال پیش شروع کردیم، ادامه خواهیم داد. اما در پایان نیمه با Vision 2030، چیزهای زیادی به دست آمد. ما سه اولویت داریم: تسریع در تنوع اقتصادی. ساختن یک سرمایه انسانی نتایج توسعه. تنها ۳ درصد از جمعیت عربستان بالای ۶۰ سال شامل جمعیت در سن کار هستند. بنابراین تقریباً هرکسی که ملاقات می‌کنید فردی است که می‌توانید با او کار کنید. آموزش، مهارت، و مهارت مجدد. بنابراین این یک داستان بسیار هیجان انگیز و اقتصادی در چند دهه آینده است.
و سوم، ایجاد قابلیت های نهادی. من فکر می کنم امروز در نشست سالانه قهرمانان جدید هستیم، این درست است. بنابراین فکر کنید، چیزی که ما باید به آن فکر کنیم این است که وقتی همه چیز در سطح جهانی به سرعت در حال تغییر است، زمانی که تنش های ژئوپلیتیکی وجود دارد، آیا چیزهایی وجود دارد که خارج از کنترل هستند، چیزی که می توانیم به راحتی اینکاررا انجام دهیم این است که به ایجاد قابلیت ها و تعامل را ادامه دهیم و با سایر بخش ها، با همتایان خود در همان بخش یا با سایر دولت ها به صورت مشترک کار کنیم. حفظ همکاری در قلب کاری که انجام می دهیم بسیار مهم است.
سامانتا واداس: من فکر می کنم نکته اولیه این است که، می‌دانید، ما می‌توانیم اینجا بنشینیم و هر تعداد که دوست داریم پنل داشته باشیم و همه این گفتگوها را در اینجا در مجمع جهانی اقتصاد داشته باشیم، اما این در واقع به این است که با چه چیزی کنار می‌رویم و کاری که بعدا انجام می دهیم آدام، بیایید شما را وارد گفتگو کنیم. به برخی از تنش‌های ژئوپلیتیکی که فیصل به آن اشاره کرد، چگونه نگاه می‌کنید؟ منظورم این است که شما به طور گسترده در این مورد نوشته اید. چه چیزی شبها تو را بیدار نگه می دارد؟
آدام توز: خوب، من فکر می کنم یک چیز، اگر اجازه داشته باشم، فقط این داستان را در مورد رشد کم که بسیاری از مردم به آن اشاره کرده اند در چشم انداز قرار دهم. منظورم این است که چیز خارق العاده این است که ما فقط با یک داستان خسته کننده مواجه هستیم، درست است؟ زیرا چند سال پیش، بسیاری از ما نگران دیدگاه بسیار شدیدتری بودیم که فرود سختی بود. ما شاهد گسترده ترین افزایش نرخ بهره تا کنون بوده ایم. این به اندازه شوک ولکر ۷۹ شدید نیست، اما جامع تر است و در بخش‌های ضعیف‌تر اقتصاد جهان به شدت احساس شده است.
در حال حاضر یک وضعیت اضطراری حاد در بودجه توسعه برای کشورهای کم درآمد و در حال توسعه وجود دارد. این مورد توسط گزارش سینگ و سامرز که آخرین بار از G20 منتشر شد برجسته شد. اما بقیه اقتصاد دنیا و این منطق تلخ اقتصاد دنیاست. بیت های کوچک، بیت های ضعیف چندان در تولید ناخالص داخلی جهانی به حساب نمی آیند. نکته شگفت انگیز انعطاف پذیری تصویر بزرگتر است. اقتصاد عربستان، اندونزی، هند، اقتصاد چین، اقتصاد ایالات متحده مانند یک بازار در حال رشد در حال رشد است. منظورم این است که این موضوع قابل توجه است.
تنها مردمی که واقعاً در دنیای اقتصاد پیشرفته آسیب دیدند، آن افراد آسیب دیده از شوک منطقه یورو بودند که بلافاصله تحت تأثیر ژئوپلیتیک قرار گرفتند. بنابراین شوک به ژئوپلیتیک، که از نظر اقتصاد کلان به حساب می‌آید، در اروپا بود، جایی که ما این جهش حماسی قیمت گاز را داشتیم که به کشورهای ضعیف‌تر در حال ظهور و کم درآمد سرایت کرد و دراین زمان دستیابی به گاز بسیار دشوار بود.
به طور کلی، سایر داستان هایی که در ذهن ما بسیار است، وزیر به ۷ اکتبر و عواقب آن اشاره کرد. این یک فاجعه برای منطقه است. این یک تراژدی برای افراد درگیر است و بسیاری از فرآیندهای عادی سازی را از مسیر خارج می کند. اما بعید است که به یک داستان اقتصادی جهانی تبدیل شود. حتی شوک روسیه، به نظر من، در وهله اول یک نوع روان رنجوری اروپایی بود و ما می دانیم که چگونه بر دستور کار اروپا تسلط یافت و موضوعات دیگر را حذف کرد.
موضوع اصلی اقتصاد جهانی همان چیزی است که همه ما می دانیم و احتمالاً باید با صدای بلند صحبت شود. آیا رابطه بین چین و غرب، محوری است که جهانی شدن به مدت ۲۰ سال بر آن چرخیده است و این رابطه را به طرق مختلف حفظ کرده است. حتی اگر مردم بخواهند در مورد ریسک زدایی، تنوع بخشیدن به چین، به علاوه هر آنچه که این روایت ها هستند، صحبت کنند و از طرف چینی، تنوع بخشیدن به طیف بازیگرانی که با آنها به طور موثر تجارت می کنند، از جمله در خلیج ( فارس) است.
من فکر می کنم داستان جهانی شدن در آینده همین است. این یک گسیختگی ناگهانی نیست، زیرا سنگدانه ها خیلی بزرگ هستند و پویایی بسیار قوی است، اما داستانی از تعویض دنده و تعادل مجدد و چند قطبی بودن و ظهور چندین مرکز مختلف جهان است که این رشد را حفظ می کند. جهانی شدن دیگر داستانی غرب محور نیست. این چیزی است که مناطق در سراسر جهان را به شدت درگیر می کند. اینجا، اقتصاد اقیانوس هند و اقیانوس آرام است که درگیر می شود.
سامانتا واداس: شما به برخی از آن تنش های تجاری اشاره کردید. منظورم این است که از نظر این ایده رو به رشد حمایت گرایی و تفرقه بینداز و حکومت کن، چگونه به آنچه در حال رخ دادن است نگاه می کنی؟ و می‌دانید، حتی همانطور که در هفته‌های اخیر سرفصل‌ها نشان می‌دهند، ممکن است در حال حاضر یک جنگ بالقوه برای تعرفه‌های گمرکی بین چین و اروپا رخ دهد.
آدام توز: بله، بخش به بخش آن را می بینیم. بنابراین، من می بینم که در بسیاری از این داستان ها، نوعی واگرایی بین داستان های بخش سربرگ، جنگ تراشه ها وجود دارد. بدیهی است که حملات جراحی به شرکت‌های منفرد، عمدتاً از طرف غربی، علیه بازیگران چینی از نوع کاملاً جدید و سپس کل اعتصاب بخشی است. بنابراین، اروپایی‌ها در اندازه گیری مقیاس یارانه به تولیدکنندگان خودروهای برقی چینی و هدف قرار دادن آنها یک به یک با تعرفه ۱۰۰ درصدی طرف آمریکایی، چه کرده‌اند.
اما اگر به اعداد کل نگاه کنید، درست است، نکته خارق‌العاده این است که در سطح کل، به نظر می‌رسد که رونق تولید چین در واقع در حال افزایش است. چیزی که ما کشف می‌کنیم این است که هنوز ندیده‌ایم که معجزه ساخت چین واقعاً چگونه به نظر می‌رسد، زیرا قبلاً نسبتاً پایین رده بود. اما اگر به سمت این داستان با کیفیت جدید و نیروهای مولد حرکت کنید، ناگهان چینی‌ها در بخش‌های مختلفی قرار می‌گیرند که قبلاً ندیده‌ایم.
منظورم این نیست، در قلب من، فقط معتقد نیستم که هر مقدار تعرفه یا سیاست می تواند جریان کالاهای باکیفیت و قیمت مناسب را در بازار جهانی متوقف کند. ما این موضوع را با تحریم‌ها علیه روسیه دیدیم -که درست است. اگر خریدار بزرگی دارید که قدرت خرید بالایی دارد، آنها می توانند هر چیزی را که نیاز دارند را تهیه کنند. درست. و بنابراین، من هستم، فکر می کنم ما شاهد افزایش تنش، بسیاری از سیاست های ناکارآمد خواهیم بود. اما این جریان کالا برای من بسیار سخت است که ببینم واقعاً متوقف یا مهار شده است.
سامانتا واداس: بله. وقتی به برخی از عناوین پیرامون این داستان نگاه می کنید که ما فقط به تعرفه های اتحادیه اروپا بر خودروهای برقی چینی اشاره می کردیم، جالب است. بانی برخی از سازندگان خودروهای برقی که در هنگ کنگ فهرست شده‌اند، در حال حاضر بیشتر درباره نقش بازارهای مالی در رشد جهانی صحبت می‌کنیم و فکر می‌کنیم. و ما درست قبل از این پانل گفتگوی دوست‌داشتنی داشتیم در مورد اینکه، البته، برخی از بزرگترین شرکت‌های فهرست شده در هنگ کنگ پشت برنامه ها و فناوری هایی هستند که همه جا در چین وجود دارد، شاید بسیاری از آنها امروز صبح برای خود استفاده کنید. در اینجا به این کنفرانس بروید. پس چگونه به این داستان از منظر بازار سرمایه فکر می کنید؟
بانی چان یتینگ: بله، خب، اول از همه، همین الان که آدام داشت صحبت می‌کرد، سر تکان می‌دادم، چون اگر به بازار سرمایه نگاه کنم. می دانیم، اساساً کارکردی که انجام می دهد، تطبیق سرمایه با فرصت هاست و البته، می‌دانید، برای HKEX، چون ما یک اتصال فوق‌العاده بین چین و سایر نقاط جهان داریم، می‌خواهیم فرصت‌های چین را با سرمایه در سراسر جهان مطابقت دهیم. این چیزی است که می دانید، ما آرزوی انجام آن را داریم.
با این حال، من فکر می کنم، به خصوص در گذشته نزدیک، آنچه ما می بینیم کمی ناکارآمد است، می دانید، به دلایل ژئوپلیتیک، شما می دانید و حیف است زیرا، می دانید، ، من تمایل دارم که فکر کنم، شما می دانید ، بازارها زمانی به بهترین شکل عمل می کنند که بتواند عملکرد خود را به صورت ناشناس انجام دهد. خیلی خوب. می دانید، بی توجهی به ژئوپلیتیک و همه چیزهای دیگر.
وقتی به چین نگاه می‌کنم، می‌دانید که چین تقاضای بسیار زیادی برای تنوع بخشی از سرمایه‌گذاران دارد و ما در مورد ۳۰ تریلیون دلار پس‌انداز صحبت می‌کنیم که منتظر استقرار آن هستند و کانال هایی که از طریق آنها این پول، می دانید، می توانید بشناسید، برای سرمایه گذاری به سایر نقاط جهان می رود. من فکر می کنم هنوز محدود است. منظورم این است که ما یک امتیاز سهام اتصال داریم. ما در صرافی فعالیت می کنیم، جایی که، می دانید، ما کمک می کنیم تا این بودجه را هدایت کنیم.
اکنون، اگر به جهت مخالف نگاه کنید، بقیه جهان که در چین سرمایه‌گذاری می‌کنند، بسیار کم وزن هستند. و چرا این را می گویم؟ این دومین اقتصاد بزرگ جهان است. اگر به ارزش بازار آسیا فکر می کنید که در حال حاضر در اختیار بقیه جهان است، رقمی پایین است. ما در مورد ۳ درصد صحبت می کنیم. همین عدد را مقایسه کنید، مثلاً در بازار ایالات متحده، که ۱۵٪ است، فقط منطقه ژاپن بیش از ۳۰٪ است. این واقعاً منطقی نیست، به خصوص همانطور که آدام به آن اشاره کرد، شما می بینید که تمام این نیروهای مولد جدید در حال بیرون آمدن هستند، در واقع، با تمام قدرت در حال بیرون امدن هستند.
در چین، ما در مورد هوش مصنوعی صحبت می کنیم. ما در مورد فضای تراشه صحبت می کنیم. ما در مورد خودروهای برقی صحبت می کنیم. می دانید، وقتی می گویید EV، ما در حال حاضر هفت شرکت تولید کننده EV را در بورس اوراق بهادار خود فهرست کرده ایم. در سه ماهه اول امسال، آنها احتمالاً حدود ۳۰ درصد از تولیدات برقی جهان را تولید کردند. و این تازه شروع است.
به یاد داشته باشید، ما در مورد کشورهایی در سراسر جهان صحبت می کنیم که متعهد شدند تا سال ۲۰۵۰، ۲۰۶۰ کربن خنثی باشند. سوال این است که چگونه به آنجا برسیم؟ چگونه بشر به بی طرفی کربن می رسد، اگر با این همه جهانی سازی و تکه تکه شدن رهگیری شود؟ خیلی خیلی سخت است و بنابراین، منظورم این است که برگردیم به نکته آمنه، ما می توانیم سیاست داشته باشیم، می توانیم مقررات داشته باشیم. اما در پایان روز، درست است که بازارهای سرمایه نیاز دارند تا واقعاً فرصت‌ها را تطبیق دهند و کار را نیز انجام دهند.
اگر سرمایه‌گذاران نه تنها به این تصمیم سرمایه‌گذاری می‌پردازند، انتقال سبز و نحوه به کارگیری سرمایه بسیار قوی‌تر از داشتن سیاست و مقررات است. بنابراین فکر می کنم هنوز کارهای زیادی برای انجام دادن وجود دارد. و من امیدوارم که با چرخش جهان به سمت آسیا، ما دوباره شاهد شتاب گرفتن جهانی شدن یا جهانی شدن مجدد باشیم.
سامانتا واداس: شما به نیروهای مولد جدید اشاره کردید و بخش بزرگی از آن البته هوش مصنوعی است. آمنه، من می خواهم این تحلیل را به تو بسپارم. منظورم این است که چگونه فناوری و هوش مصنوعی می‌توانند به توسعه پایدار کمک کنند زیرا در حال حاضر نمی‌توانید بدون صحبت در مورد هوش مصنوعی صحبت کنید؟
آمنه محمد: نه نمی توانیم. یعنی همین الان داشتم به مکالمه گوش می دادم، انگار داریم در مورد دو دنیا صحبت می کنیم.
سامانتا واداس: بله
آمینه محمد: جهانی که هنوز کار می کند و باید غذا بخورد، نگرش مشکلی با چین دارد. سپس جهانی که مطلقاً هیچ چیز ندارد، سعی می کند از تأثیرات کووید جلوگیری کند و سپس هوش مصنوعی را به همراه می آوریم.
در سازمان ملل، اجلاس سران آینده، ۷۵ سال بعد، ما در تلاش هستیم تا برخی از نرده های محافظ پتانسیل های هوش مصنوعی را در جای خود قرار دهیم و این دشوار است زیرا مستلزم یک گفتگوی چند جانبه است که در آن همه با دیدن خوبی ها و ارزش های موجود در این کار، کنترل ها و تعادل ها را به کار می گیرند. پتانسیل های بسیار زیادی برای آموزش، سلامت، فرصت در سیستم های غذایی برای جبران و انرژی وجود دارد.
اما همه اینها به جهانی نیاز دارد که اطمینان حاصل کند که این شکاف را می بندد و آن را بیشتر نمی کند و من فقط دارم به آنچه در دسترس است گوش می دهم. ما روی چه چیزی سرمایه گذاری می کنیم؟ زیرساخت در بسیاری از جمعیت جهان، جمعیتی که در واقع به ما کمک می کند رشد کنیم و فراگیرتر شویم، سرمایه گذاری لازم را ندارد.
بنابراین فکر می‌کنم با هوش مصنوعی، باید به پتانسیل‌های عظیم فکر کنیم و سطح را خراش دهیم. اما آیا این اراده سیاسی است – من در واقع فکر می‌کنم یک اراده سیاسی است که همه را به میز مذاکره بیاوریم، به اشتراک بگذاریم تا ببینیم که پتانسیل‌های این امر برای همه کار می‌کند. من امیدوار هستم زیرا فکر می‌کنم برخی از بحث‌هایی که در حال حاضر در مورد چگونگی استفاده از آن و نوع حکومت‌داری که به همه فرصت عادلانه بدهد، داریم پیشرفت می کنیم.
سخت است اما آنها در حال وقوع هستند. من فکر می‌کنم که سرمایه‌گذاری‌ها وجود خواهد داشت، اگر بتوانیم روایت بیشتری پیدا کنیم که به شما نشان می‌دهد چه چیزی برای همه است. منظورم این است که ما در حال حاضر درباره دو جهان صحبت می کنیم و حتی بیشتر از آن در حال شکسته شدن است – درگیری ها، بحران آب و هوایی که همه ما با آن روبرو هستیم واقعیت هستند. اینها قرار نیست در اتاق های هیئت مدیره ترسیم شوند تا از خودتان محافظت کنید. از مرزها عبور خواهند کرد.
همانطور که دیدیم، درگیری‌های وحشیانه‌ای داریم که متوقف شده‌اند. و سپس ما موارد جدید تر را داریم و آنها در حال افزایش هستند. ما تغییرات آب و هوایی داریم که فقط از مرزها می گذرد. ما باید روی آن سرمایه گذاری کنیم. در واقع، ما می بینیم که بسیاری از سازهایی که در اختیار داریم دیگر کار نمی کنند. اما با هوش مصنوعی، اما با نگاهی دوباره به بازارهای مالی، دسترسی به فضای مالی که برای بسیاری از کشورهای در حال توسعه ما مورد نیاز است، می‌توانیم آن را محقق کنیم. ما می توانیم آن را برای خوبی انجام دهیم.
سامانتا واداس: وقتی در مورد مرزها صحبت می کنید، من را به یاد نیل دگراس تایسون، اخترفیزیکدان آمریکایی می اندازد، که همیشه به آن ماموریت آپولو اشاره می کند که در آن فضانوردان به ماه رفتند و آنها به زمین نگاه می کنند و می گفتند: فقط یک دنیاست، چرا ما این همه مرز و این همه اختلاف داریم؟ اگر همه می توانستند این دیدگاه کیهانی را داشته باشند. شاید بتوانیم این کار را انجام دهیم، زیرا در حال تلاش برای رسیدن به ماه هستیم. ما شاهد تلاش ایلان ماسک برای انجام این کار بوده ایم. پس بیایید ببینیم. اما برای ارائه یک آمار هشیارکننده از آنچه شما می‌گویید، منظورم این است که این گزارش سازمان تجارت و توسعه سازمان ملل است، سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی در سال گذشته در بحبوحه آن چه در سازمان ملل ذکر کردید، ۲ درصد کاهش یافت و به ۱.۳ تریلیون دلار رسید. کندی اقتصاد جهانی و افزایش تنش های ژئوپلیتیکی. متأسفانه این کاهش تا حدودی به دلیل نگرانی در مورد شستشوی سبزه است، یکی دیگر از کلمات رایجی که ما تمایل به شنیدن آن داریم. بدیهی است که این روشی است برای اینکه چیزها دوستدار محیط زیست بیش از آنچه هستند به نظر برسند. حداقل این تصور است. چگونه بر این امر غلبه کنیم؟ من آن را برای همه شما قراراست بررسی می کنم.
آدام توز: به همان اندازه که پیامدهای این حرکت جدی است، فکر می‌کنم اگر در مورد مسیری که در آن قرار داریم واقع‌بین باشیم، کمک خواهد کرد. بله و ۱.۵ درجه قبلا ذکر شد و همه ما می دانیم که چرا ۱.۵ درجه یک نشانگر توتمی است. از آنجایی که برای بسیاری از کشورهای جزیره ای کوچک آسیب پذیر و آسیب پذیرترین جوامعی که بیشتر در معرض شوک آب‌وهوایی قرار خواهند گرفت، این یک عدد وجودی است، اما ما در هیچ دنیای قابل تصوری به ثبات ۱.۵ درجه نمی‌رسیم – حتی نزدیک هم نیستیم. این امر مستلزم فرود تصادفی انتشار گازهای گلخانه ای در چین است.
اساساً، شما باید از امروز شروع به خاموش کردن نیروگاه های زغال سنگ کنید، نه اینکه نیروگاه جدیدی بسازید. ما می دانیم که این مسیر نیست و این تنها یک تکه از پازل جهانی است. این امر مستلزم آن است که ایالات متحده تمام سرمایه گذاری های جدید سوخت های فسیلی را که در مقیاس وسیع به انجام آن ادامه می دهد، خاتمه دهد. این اتفاق نمی افتد. ما در مسیر جهانی ۲ درجه هستیم.
بهترین حالت ۲ تا ۲.۴۵، واقع بینانه تراست. به طوری که من فکر می کنم استراتژی ما را به شیوه ای واقع بینانه تر جهت می دهد. من فکر می‌کنم که به طور کلی، برای هماهنگی سرمایه‌گذاری‌های انطباق حیاتی که ضروری هستند و شروع به فکر کردن به نتایج بسیار سخت و در برخی موارد غم‌انگیز آن نتیجه مفید خواهد بود، زیرا ما با موارد بسیار زیادی روبرو خواهیم بود. مانند جابجایی جمعیت در مقیاس بزرگ.
بخش بسیار بزرگی از آفریقای مرکزی غیرقابل سکونت خواهد شد. بخش های بزرگی از شبه قاره آسیای جنوب شرقی نیز برای زندگی در آنها بسیار تحت فشار خواهند بود. ما باید به طور سیستماتیک برای این سناریو آماده شویم. و به نظر من، هر چقدر هم که تلخ باشد، ممکن است آن نوع برنامه ای باشد که در واقع می توانید تعهد جدی را حول آن جمع کنید. از آنجا که در حالی که شما به آنچه که در نهایت مطلوب است، اما به نظر من فانتزی های واهی است، دلبسته می شوید، همه چیز حسی از سبز شدن دارد، در حالی که اگر ما در واقع روی سناریوی واقعی تمرکز کنیم، سازش های جدی که باید انجام شود و آنها هستند. آنقدر جدی است که ما را به ۲-۲.۵ برساند هنوز یک انتقال تاریخی است.
برای چین منحنی سنجاق سر است. فقط باید با تعهدات بعدی پاریس در سال آینده شروع شود. برای از بین بردن، فکر می‌کنم این به ما کمک می‌کند تا ما را به فضای واقعی‌تری سوق دهد. و من فکر می کنم صادقانه باشد و ما در واقع با مردم صحبت کنیم. جوامع باید بتوانند عواقب آن را برای جامعه خود ثبت کنند و شروع به مطالبه غرامت و سرمایه گذاری کنند که برای عبور از این گذار لازم است، زیرا در غیر این صورت، بدون آمادگی کافی به ما ضربه می زند و این کاملا غیرمسئولانه است ،زیرا همه ما می دانیم که در واقع این مسیری است که در آن قرار داشتیم.
سامانتا واداس: وزیر، من مشتاقم نظرات شما را از دیدگاه بازارهای نوظهور بشنوم
فیصل علی ابراهیم: مطمئناً، شاید دو نکته سریع لازم به ذکر باشد. ابتدا به دیدگاه شما نسبت به جهان باز می گردم. من فکر می‌کنم این الگوی رشد پایینی که اقتصاد جهانی شاهد آن است، دلایل زیادی دارد، اما یکی از آنها تغییر در ستون‌های قدرت است و این فقط یک مثال است.
از نظر اقتصادی، چین – و شما در ابتدا به آن اشاره کردید، سام(سامانتا) – از تولید با هزینه کم و مقادیر بالا به یکی از پیشرفته ترین، علمی ترین قدرت‌ها، قدرت‌های تحقیقاتی و همچنین منبعی برای نیازهای فناوری، حتی برای غیرمجازها تبدیل شد. تولیدکنندگان مستقر در چین، غیر آسیایی، حتی در اروپا. در مورد خودروهای الکتریکی صحبت کنید. پاسخ به این امر همراه با جهان تنش های ژئوپلیتیک جهانی، سیاست است و این سیاست ها، در حالی که برخی از آنها می توانست دلایل خوبی داشته باشد، تجارت آزاد را ترمز کرده است، که بسیار بسیار مهم است.
من فکر می‌کنم آدام گفت که کالاها همچنان معامله خواهند شد، اما برخی نگران هستند که حتی جریان آزاد ایده‌ها و افرادی مانند آنچه در چند هفته گذشته دیده‌ایم نیز می‌تواند به چالش کشیده شود، به ویژه ایده‌ها و نوآوری. همچنین، سرمایه‌گذاری‌ها، چه برای چیز درست، چه به دلیل درست و چه به دلایل نادرست، تصمیماتی در سطح جهانی گرفته شد که واقعاً مردم را نسبت به برخی از تصمیم‌های سرمایه‌گذاری که می‌توانستند به راحتی در زمان دیگری اتخاذ کنند خسته یا از دست بدهند. بعد، ابعاد، اندازه. پس این مهم است.
یکی از مواردی که عربستان سعودی درآن حتی با جامعه جهانی همکاری می کند این است که مطمئن شود برخی از این تصمیمات بر سرمایه گذاری های جهانی در سطح جهانی تأثیر نمی گذارد. بنابراین، استقرار سرمایه گذاری جهانی در سطح جهانی. بنابراین من فکر می کنم که خبر خوب این است که این اقدامات سیاستی هستند و اینکه برای حل برخی از این چالش ها، می توانیم به این تصمیمات برگردیم. بازارها مهم هستند. من فکر می کنم، همانطور که بانی گفت، این کارآمدترین رویکرد است. دولت ها همچنان مداخله خواهند کرد. اما اگر منزوی شوید کجا دخالت می کنند؟ با تشویق تحقیق، تشویق نوآوری. رسیدن به اقتصاد جهانی اینجا و آنجا. اما مداخلات دیگر باید و شاید حتی امنیتی باشد.
همچنین، اگر در نظر داشته باشید، امنیت بدون گفتگو بسیار متفاوت از امنیت با گفتگو است. بنابراین گفتگو و تعامل ارتباطی بسیار مهم است. اما این از یک طرف است، به این معنی که ما باید سیاست‌های خود را بازنگری کنیم. اگر ما برای جهان، برای اقتصاد جهانی حل می کنیم، تصمیمات ما متفاوت خواهد بود. اگر آن نقطه آبی کمرنگ و آبی را حل کنیم، تصمیمات ما کمی متفاوت خواهد بود.
اما، با بازگشت به سوال شما، فکر می کنم داشتن یک رویکرد فراگیر برای این راه حل ها مهم است. من فکر می کنم تمرکز بر یک مجموعه از راه حل ها و داشتن یک هدف بسیار جاه طلبانه واقع بینانه نیست. ما شاهد هستیم که واقعیت به سرفصل اخبار رسیده است. حتی تیترهای روزنامه هایی که به این اهداف می پردازند تا شانس بیشتری برای دستیابی به این اهداف داشته باشیم، باید رویکردی فراگیر داشته باشیم. ما باید امنیت انرژی را با دسترسی عادلانه به اقتصاد جهانی به این منابع انرژی به شیوه ای پاک متعادل کنیم.
ما باید امنیت انرژی، انرژی، اقدام اقلیمی و توسعه را ارائه دهیم. این سه نیرو باید متعادل شوند. عربستان در این مثال نقش ایفا می کند. ما یکی از پاک ترین، اگر نگوییم پاک ترین هیدروکربن، تولید کننده انرژی هیدروکربنی متعارف هستیم. ما همچنین یکی از بازیگران پیشرو در انرژی های تجدیدپذیر بودیم، چه در مورد هیدروژن سبز صحبت کنیم، چه در مورد خورشید و باد. ما در حال حاضر ارزانترین منابع دیگر در پادشاهی هستیم
ما این کار را به دو دلیل انجام می دهیم. یک، پادشاهی یک شهروند جهانی است. ما در خط مقدم خطرات قرار داریم، در بیشترین تنش گرمایی قرار داریم، تنش خشکسالی، یکی از مناطقی که بیشترین تنش گرمایی و خشکسالی در جهان است، اولین مناطقی خواهد بود که تحت تاثیر قرار می گیرد. سرمایه ما نه تنها برای رسیدگی به چالش‌های این امر و پشت سر گذاشتن توسعه اقتصادی، بلکه برای حمایت از چالش‌های دیگر در سطح جهانی است.
بنابراین ما نمی خواهیم در آن موقعیت باشیم. ما می خواهیم جایگاهی باشیم که در آن به داستان تنوع بخشی خود ادامه دهیم. ما نقش بزرگی ایفا می‌کنیم و در این زمینه، من فکر می‌کنم همکاری و تمرکز بر نوآوری و راه حل‌هایی که فراگیرتر هستند، می‌تواند جامعه جهانی را به سمت راه‌حل‌هایی سوق دهد که می‌تواند برخی از این چالش‌ها را برطرف کرده و کاهش دهد.
سامانتا واداس: من می خواهم بپرسم، و این را با کل پنل به اشتراک می گذارم. ما به چه فکر می کنیم که چگونه انتخابات امسال رشد را شکل می دهد؟ چون فکر می کنم، همانطور که تایم گفته است، سال انتخابات است در سطح جهان، رای دهندگان بیشتری از هر زمان دیگری در تاریخ حداقل در ۶۴ کشور، یعنی حدود نیمی از جمعیت جهان، پای صندوق های رای خواهند رفت. پس آیا هر یک از شما فکری در مورد چگونگی نگاه خود به این موضوع در شکل دادن به رشد جهانی و برخی از تصمیماتی که در مورد، همانطور که شما می گویید، فیصل و آمنه در حال انجام است، دارید؟
آمنه محمد: من فکر می کنم که سیاست جهان امروز احتمالا یکی از بزرگترین چالش هایی است که ما از نظر قابلیت پیش بینی داریم. همه ما بر انتخابات بعدی تمرکز کرده ایم و با این حال جهان باید به راه خود ادامه دهد. و بنابراین به آنچه فیصل گفته است برگردیم، بدون در نظر گرفتن اینکه چه کسی به قدرت می رسد، به اراده سیاسی نیاز دارید. من فکر می کنم که جهان در سازگاری با انواع مختلف رهبران بسیار خوب است. زمانی، فکر می‌کنم همه ما به آفریقا نگاه می‌کردیم و فکر می‌کردیم اینها رهبران بدی هستند. حالا، هیچ انحصاری در آن وجود ندارد؟
آنچه ما واقعاً باید انجام دهیم این است که اراده سیاسی را به نقطه ای برسانیم که ۱.۵ در دسترس نباشد. و من فکر می کنم ما گفته ایم که این یک مراقبت اورژانسی است. اما G20 بسیار متمرکز است. فقط به G20 بروید، جایی که بیش از ۸۰ درصد از انتشار گازهای گلخانه ای در آن وجود دارد. تصمیمات باید در جایی گرفته شود که منابع مالی حرکت می کند و سعی کنید چیزی در آن، در آن سازمان به توافق برسد. امروز G21 است، اما من نمی‌دانم که آیا جز آفریقا، مردم می‌دانند که این ۵۴ کشور هستند که بحران بدهی بزرگی برای آن هایی که در آن هستند دارند و این در آینده است، اما راه‌حلی برای آن وجود ندارد.
بنابراین، فرود نرم برای برخی مکان ها، اما فرود بسیار سخت برای بسیاری دیگر. بنابراین، هنگامی که شما در مورد انتخابات در آفریقا صحبت می کنید، برخلاف همه شانس ها، شاهد برگزاری برخی از آنها بوده ایم که فکر نمی کردیم رهبران مورد نیاز را بدست آوریم. بنابراین در برخی از این کشورها ثبات وجود خواهد داشت. ما فکر می‌کردیم که مهم‌تر از آن، قدرت‌ها و اراده‌های سیاسی برای ما وجود نخواهد داشت تا حکومتی را که برای دسترسی به بازارهای مالی لازم است و در مقیاسی که به آن نیاز داریم انجام دهیم و آیا ما قادر خواهیم بود سرمایه گذاری بسیار بیشتری در سازگاری انجام دهیم، منابعی را که در سیستم چندجانبه در اختیار داریم، ابزارهای بسیاری، مذاکرات بسیاری در طول سال ها انجام داده ایم اما تعهدی به آنها نداریم.
بنابراین به بحث در مورد چه چیز دیگری نیاز داریم؟ من مطمئن نیستم که این به دلیل کمبود ابزار باشد، اما این اراده سیاسی است. بنابراین انتخابات امسال، من مطمئن هستم که بسیاری به دنبال میزبان ما هستند. اما همچنین در اروپا و به نظر من، ما شاهد واقعیت‌های بسیار واضحی هستیم که ما را به این سوال وا می‌دارد که مردم به چه چیزی رای می‌دهند؟ آیا حتی در توسعه‌یافته‌ترین کشورهای ما نیز از آن عقب مانده است؟
بنابراین فکر می‌کنم ما باید به آن گوش دهیم و راه‌های بیشتری برای اقتصادهای فراگیر پیدا کنیم، مشاغل را فراهم کنیم، به جوانان امید بدهیم که – امیدوارم قهرمانان جدید نسل بعدی باشند و بار ما را حمل نکنند. به آن بپردازیم و امیدواریم دموکراسی را دوباره تعریف کنیم. از نظر مدل هایی که در آینده از آنها استفاده خواهیم کرد.
بانی چان یتینگ: بله. خوب، فکر می‌کنم قبلاً به آن اشاره کردم، از نظر من، بازارهای سرمایه بهترین عملکرد را دارند وقتی که بدون توجه به سیاست‌ها بتوانند به صورت ناشناس عمل کنند. اما متأسفانه، و می‌دانید، امسال، «سال انتخابات»، وارد صحبت‌های من می‌شود و من هر روز با آن زندگی می‌کنم، درست است، درست است، مردم زمان‌بندی آنها حول محور انتخابات است. “اوه شاید ما باید همه چیز را قبل از نوامبر انجام دهیم.” درست. چون خدا میدونه قراره چی بشه درست و این همان مکالمه ای است که ما زیاد می شنویم
اما اگر اجازه داشته باشم به سوال قبلی شما در مورد سبزشویی برگردم و وزیر اشاره کرد که ما به گفتگو و ارتباطات بیشتر نیاز داریم. من در واقع احساس می کنم که جهان به توافق بیشتری نیاز دارد، خوب، باید به توافق برسد. باشه. و چرا می گویم؟ تو گفتی خوب، ما باید یک دیدگاه کیهانی داشته باشیم. بالاخره این یک دنیاست و هنگامی که به موضوع انتقال سبز می رسد، باید چیزی باشد که بر اساس یک توافق جهانی ساخته شده باشد. اگر ما آن را داشته باشیم، پس شستشوی سبز آنچنان شانسی نخواهد داشت.
اکنون، متأسفانه، حتی در مورد موضوع افشای آب و هوا و من این گفتگو را در ژانویه در داووس انجام دادم، تلاش جهان برای دستیابی به توافق بسیار طولانی شده بود و ما هنوز در ابتدای راه هستیم، برای مثال، پذیرش گسترده تر چارچوب افشای ISSP اما، می دانید، اگر ما در مورد تمام این اهداف خالص صفر جدی باشیم، در بازی بسیار دیر شده است.
بنابراین من احساس می کنم که ما به آن توافق نیاز داریم تا به سرعت شکل بگیرد. ما به افرادی نیاز داریم که از یک نت سرود آواز بخوانند،، از نظر اینکه چگونه می‌خواهند این داده‌ها را از نظر افشای آب و هوا جمع‌آوری کنند، بدون آن خیلی آسان است که سبزشویی رشد کند زیرا شما این فرصت را به مردم می‌دهید تا از طریق خاکستری در این حوزه مانور دهند.
بنابراین من امیدوارم که اکنون که راهنمای فرزندخواندگی از ISSP منتشر شده است، ما جنبش بیشتری را ببینیم، اما این موضوع پیچیده‌ای است و من با آدام موافقم که اگر جهان بتواند اهداف واقعی‌تری را تعیین کند، شاید کمک کند. منظورم این است که به عنوان مثال، تمام این صحبت ها در مورد افشای محدوده ۳ یا در مورد زنجیره تامین صحبت می شود، در واقع می تواند نابرابری های زیادی را ایجاد کند.
وقتی در نهایت می‌بینید که شرکت‌های بزرگ در سراسر جهان به طور بالقوه بازیکنان ضعیف‌تری را کنار می‌گذارند، زیرا نمی‌توانند اطلاعات Scope 3 را که این شرکت‌های بسیار قدرتمند برای برآورده کردن الزامات افشای اجباری خود به آن نیاز دارند، ارائه دهند، در آن زمان است که به طور بالقوه شاهد ظهور نابرابری‌های بیشتر خواهیم بود.
سامانتا واداس: آدام، آیا در این مورد فکری داری؟
آدام توز: فکر می کنم این موضوع انتخابات و تجارت و رشد که شما مطرح می کنید عمیقاً دشوار است، درست است؟ زیرا هیچ راهی وجود ندارد که بتوانیم پیش خودمان وانمود کنیم که رشد کسب و کار محور و دموکراسی انتخاباتی، به ویژه در انواع محبوب تر آن، همنوعان طبیعی هستند. یک رابطه ذاتاً پرتنش بین وضعیتی وجود دارد که در آن یک شرکت ۴۰۰۰۰ نفر را استخدام می کند و وضعیتی که در آن شرکت آن ۴۰۰۰۰ نفر می توانند به یک انتخابات بروند و به افرادی که قرار است آنها را اداره کنند رأی دهند و شرایطی را تعیین کنند که آن کسب و کار بر اساس آن فعالیت می کند.
بنابراین برای اینکه این رابطه همانطور که در برخی از ثروتمندترین نقاط جهان بسیار موفق عمل کند، نیاز به تعادل بسیار بسیار ظریف در هر دو طرف دارد. از آنجایی که این یک جلسه کاری است، شاید ما فقط روی مسئولیت های تجارت در آن زمینه تمرکز کنیم و آن این است که یک دیدگاه بلند مدت و جامع از آنچه که بهترین وضعیت را برای توسعه همه سهامداران شما ایجاد می کند، داشته باشید.
آیا دولتی که شما یا احزابی که از آنها حمایت می کنید، ایجاد می کنند، به عنوان مثال، ما در مورد شمولیت، چشم انداز شمول همه جانبه کل جمعیت صحبت می کنیم. یا آنها کاهش سریع مالیاتی را به صورت مقطعی ارائه می کنند؟ درست. آیا این همان دولتی است که می‌خواهید با آن کار کنید و می‌توانید پیشرفت آن را ببینید؟ از یک طرف، شما مالیات کمتری می پردازید. از سوی دیگر، ممکن است محیطی ایجاد نکند که در واقع نیروی کار شما بتواند به طور پایدار در جامعه درگیر شود و استاندارد مناسبی از زندگی را برای خود و خانواده‌هایشان تضمین کند.
شما ممکن است از یک طرف، دولتی را دوست داشته باشید که سیاست سبز را به نرمی رکاب می‌زند، اما در درازمدت، زیرا این کار را آسان‌تر می‌کند. مقررات کمتر، گزارش کمتر. اما در درازمدت، باید از خود بپرسید، فکر می‌کنید دنیا به کجا می‌رود؟ اگر فکر می‌کنید که به سمت انتقال انرژی سبز پیش می‌رود، پس دولتی می‌خواهید که سطح را برای همه بالا ببرد تا همه مجبور باشند در سطح بالاتری بازی کنند و شما محروم هستید و همگی درگیر مسابقه‌ای به سمت پایین هستید.
اینها نوع محاسباتی است که مشاغل مسئول و سرمایه مسئول بارها و بارها هنگام وارد شدن به این معامله دشوار ذاتاً انجام می دهند و این مسئولیت تاریخی سرمایه در مکان هایی مانند مکزیک، ایالات متحده و بخش های بزرگی از اروپا در این لحظه است. ضربه سریع و آسان و قند بالا را کجا می برید؟ آیا شما کار تند و تیز را انجام می دهید، یعنی در مقابل دولت چپ مقاومت کنید، زیرا به آن رای ندادید و کسی که می شناسید به آن رای نداده بود؟ یا در بلندمدت به این فکر می‌کنید که کشورتان از نظر شمول اجتماعی، افق های وسیع تر و چشم انداز وسیع تر به چه چیزی نیاز دارد؟
هیچ راه آسانی برای خروج از این جا وجود ندارد. هیچ چیز نمی تواند مسئولیت شخصیت های برجسته در هر جامعه و چنین انتخابی را از بین ببرد. به همین دلیل است که من همین الان انتخاب می‌کنم این را همین‌جا بگویم، زیرا نمی‌توانم روی این پنل بنشینم و آن را نگویم. من فکر می کنم آنچه در مکزیک در حال حاضر اتفاق می افتد کاملاً تکان دهنده است. روشی که کسب‌وکار به یک دولت چپ‌گرا با یک مأموریت بسیار بزرگ در حالت وحشت، جوجه بی سر پاسخ داد. وای خدای من، آنها کشور را نابود می کنند. این یک روش پاسخگو نیست.
من نگران نحوه صف بندی تجارت در ایالات متحده هستم، در انتخاباتی که بسیاری از ما می دانیم که فقط مربوط به دموکراسی آمریکایی نیست، بلکه مربوط به قانون اساسی آمریکا و نظم جهان است. با این وجود، من افراد زیادی را می بینم که پیشنهاد های کوتاه مدت برای مالیات های پایین تر، مقررات کمتری ارائه می دهند، زیرا این برای من خوب است. اینها انواع سؤالاتی است که هرکسی مسئولانه در زمینه تجارت در سرتاسر جهان درگیر می شود، در زمینه خود و موقعیت تاریخی خاص آن بر اساس موقعیت تاریخی، زیرا در نهایت سرمایه یک محرک حیاتی در تاریخ جهان است.
اما سیاست مهم است. به همین دلیل است که چین اینگونه است. به همین دلیل است که اروپا اینگونه است. ایالات متحده همین طور است. این به خاطر جوامع مختلف تجاری نیست. این به دلیل سیاست و تاریخ و مشروعیت کاملاً متفاوتی است که از آن تاریخ ناشی می شود. شما باید آن را به عنوان افراد مسئول درگیر در تجارت در مقیاس جهانی آن را در نظر بگیرید.
سامانتا واداس: ما سه دقیقه بسیار کوتاه فرصت داریم تا در مورد چیزهای دیگر صحبت کنیم، قبل از اینکه آن را برای مخاطبان مطرح کنیم. اگر می خواهید چند سوال بپرسید، شاید اکنون به برخی از آنها فکر کنید. اما وقتی در مورد اینکه چه کسی در همه این انتخابات به پای صندوق های رای می رود صحبت می کنیم، به عنوان مثال، هند را شاهد یک انتخابات بزرگ و رکوردشکنی زنان در آن هستیم. آمنه، شما مطمئناً در این مورد صحبت کرده اید: کمبود زنان در میزهای تصمیم گیری در سراسر جهان، مانع از پیشرفت در هنگام مقابله با درگیری ها و بهبود سلامت و استاندارد زندگی می شود. البته، در عربستان سعودی، شما تعدادی سیاست دارید که در آن شاهد مشارکت زنان بیشتر در نیروی کار بوده ایم. من می خواهم در مورد آن صحبت کنم و برخی از این موضوعات را کمی بیشتر باز کنم.
فیصل علی ابراهیم: حتما. بنابراین شاید قبل از شروع، دو تا دیگر – من همه چیز را دو نفره می گویم، همچنین فقط دو ساعت خواب داشتم. پس معذرت میخوام!
سامانتا واداس: و شما خیلی سریع دو دقیقه فرصت دارید
فیصل علی ابراهیم: سعی می کنم در این مورد کوتاه تر باشم. بله، همانطور که شما گفتید، ۴۰ درصد به سمت رای دادن می روند. من فکر می کنم اگر این سال دیگر بود، خوب است. اما به آن خلاء اراده یا تصمیمات سیاسی یا وضوح می افزاید. در دنیایی که برخی از این کشورها آنچنان کنترلی بر برنامه ریزی بلندمدت و تحویل بلندمدت ندارند، همیشه در نوسان است.
انتظار زیادی را از سوی سرمایه گذاران جامعه تجاری مشاهده می کنید. برای مثال، با تصمیم فدرال رزرو مبنی بر عدم اقدام در مورد نرخ بهره، همراه شود. این فقط بر برخی از این کشورها تأثیر می گذارد، بسیار زیاد. افراد زیادی این چیزها را به هم وصل می کنند. من فکر می کنم این برای ما این فقط چیزی است که باید به مشاهده آن ادامه دهیم و سپس، ادامه دهیم تا ببینیم اینها چگونه تکامل خواهند یافت. فقط، می‌توانم بگویم، مایه تاسف است که ما در این سال کاملاً در زمانی که به اراده، تصمیم و تصمیم‌گیری زیادی نیاز دارید، شاهد این خلاء هستیم.
در ادامه، می توانم بگویم بازگشت به توافق، فکر می کنم برنامه ها بی فایده هستند. همان طور که آیزنهاور گفت، رئیس جمهور آیزنهاور گفت و برنامه ریزی همه چیز است. من فکر می کنم از درس گرفتن، از تجربیاتمان و بازگشت به عقب و قرار دادن اهداف واقع بینانه و همکاری در جهت آن، شرم آور نیست. این همان چیزی است که در مورد اهداف توسعه هزاره، اهداف توسعه پایدار اتفاق افتاد.
به همین دلیل است که گفتم، عربستان سعودی، ما در حال انجام پتانسیل های زیادی برای باز کردن این قفل هستیم. کارهایی وجود دارد که می دانیم باید انجام دهیم، اما کارهایی وجود دارد که تصمیم می گیریم در یک دوره معین انجام دهیم و با هم برای انجام دادن کار کنیم. در بخش سیاست اجتماعی، در پادشاهی، مشارکت زنان در نیروی کار دو برابر شده است. ما به هدف ۳۰ درصدی خود رسیده ایم. اکنون به ۳۶ درصد رسیده ایم. این برای داستان اقتصادی، توسعه، برای داستان توسعه اجتماعی ما بسیار مهم است. ما در حال کار با همه شرکای خود از سراسر جهان هستیم تا برخی از این درس ها را به اشتراک بگذاریم. ما همچنین امروز ریاست کمیته های مناسب در مورد حقوق زنان و شکاف جنسیتی را بر عهده داریم، ما در حال بررسی این موضوع هستیم که چگونه می‌توانیم برای رسیدگی به برخی از این چالش‌ها هم در سطح محلی و هم به طور کلی در سطح جهانی کار کنیم.
زنان در فناوری از ۷ درصد به ۳۵ درصد و حدود ۴۰ تا ۴۵ درصد در شرکت‌های کوچک و متوسط رسیدند. حتی نوآوری‌های امروزی در عربستان سعودی تحت مالکیت یا رهبری زنان هستند. من فکر می کنم که ما واقعاً سطح را خراش می دهیم و این ورود زنان به نیروی کار چیزی است که به نوعی بر تعداد بیکاری ما فشار می آورد، علیرغم این واقعیت که ما در پایین ترین تعداد از زمان ثبت آمار در عربستان هستیم.
آمنه محمد: خوب، من فکر می کنم که ما زنان را در مکان هایی قرار می دهیم که قبلاً آنها را ندیده ایم، قطعاً در سازمان ملل. این را در مدیریت خود با ۵۰ درصد می بینیم. در رهبری در کشورهایی که ما نماینده آن ردپای ۵۰ درصدی هستیم. اما در نهایت، شما باید رهبرانی را در P5 ببینید، جایی که ما زنان داریم، جایی که تصمیم‌ها گرفته می‌شوند، جایی که می‌توان رهبری را مشاهده کرد و به آنها عمل کرد.
اتفاقاً ما توافقاتی داریم، توافقات زیادی داریم و آرشیو آنها را داریم. و آخرین مورد در سال ۲۰۱۵ بود. هر سال ما اهدافی را تعیین می کنیم. و این اهداف، اگر ما به آنها توجه می‌کردیم، روی آنها سرمایه‌گذاری می‌کردیم (هفت سال پیش روی اهداف توسعه پایدار) شاید الان نزدیک‌تر می‌شدیم و پاسخ بهتر و بیشتری به آن می‌دادیم.
با ۱.۵ هم همین طوربودیم. منظورم این است که توافقات وجود دارد، اما ما آنها را اجرا نمی کنیم. من فکر می‌کنم که اگر ما این فرصت را داشتیم که زنان را در این نقش‌های تصمیم گیری فراتر از آن قرار دهیم، فکر می‌کنم که این یک نقش سیاسی است، اما ما به آنها رای نمی‌دهیم تا به قدرت برسند. درست. چون وقتی به پنلی نگاه می‌کنم که می‌گوید بیایید سران کشورها و دولت‌ها را بیاوریم، به ندرت تصویری از زنانی در آن خواهید دید. سپس همه می گویند، خوب، ما باید زنان بیشتری را ببینیم. ما باید به زنان رأی دهیم و به هر حال، زنان، شما باید به زنان رای دهید و جوانان باید به زنان رای دهند. این فقط به این دلیل اتفاق نمی افتد که ما چنین می گوییم.
به همین دلیل است که من امیدوارم که در برخی از این انتخابات واقعاً دشوار، ما شاهد آمدن زنی در ایسلند و مکزیک باشیم که همچنان شاهد حضور بیشتر او باشیم، این کار را انجام دهیم و سپس حرکت کنیم. اما من با فیصل موافقم. این باید از پایین به بالا باشد، جایی که شما تحت فشار قرار می‌گیرید و سپس در نهایت، همانطور که امیدوارم در سازمان ملل ببینم که در نهایت یک زن را مسئول می‌کنیم و بیایید ببینیم چند جانبه‌گرایی در آن زمان چگونه به نظر می‌رسد.
بانی چان یتینگ: بله. بنابراین، در هنگ کنگ، ما یک مرحله ساده اما مهم را انجام دادیم. ما اساساً در بورس اوراق بهادار دو سال پیش دستور دادیم که تابلوهای تک جنسیتی را برای همه شرکت‌های بورسی خود متوقف کنیم. ما ۲۶۰۰ عدد داریم. در ابتدای سفر، حدود ۸۰۰ شرکت وجود داشت که هنوز یک هیئت مدیره تماما مرد داشتند و در کمتر از دو سال، این عدد را به زیر ۴۰۰ رساندیم. بسیار خوب. که باید تا پایان سال ۲۰۲۴ به صفر برسد. بنابراین، ما اکنون واقعاً برای حل ۴۰۰ شرکت باقی مانده فشار وارد می کنیم. اما اهمیت آن این است که، من فکر می‌کنم همه ما هم‌اکنون موافق هستیم که تنوع در اتاق هیئت مدیره مهم است. می دانید، به طوری که وقتی به یک مشکل نگاه می کنید، دیدگاه های متفاوتی دارید و راه حل کامل تری برای آن مشکل پیدا می کنید.
بنابراین، می دانید، ما آن گام کوچک را انجام می دهیم. اما با این وجود، من فکر می‌کنم که در هنگ‌کنگ حرکت بسیار خوبی ایجاد می‌کند و باید بگویم که در صنعت خدمات مالی در هنگ کنگ، که مکان بزرگی نیست، ما یک گروه متشکل از ۵۰ مدیر عامل زن داریم که من فکر می کنم کاملاً چشمگیر است. اما کارهای بیشتری برای انجام دادن، وجود دارد.
سامانتا واداس: این یک آمار بسیار مثبت در رهبری زنان است. به خاطر آن بسیار سپاسگزارم. بانی
آیا سوالی از مخاطب داریم؟ آره. تو اون وسط در رنگ آبی
عضو حضار: متشکرم. من روزنامه نگار روزنامه هستم و می خواهم از وزیر علی ابراهیم درباره توسعه هوش مصنوعی در عربستان سعودی بپرسم. ما می دانیم که عربستان در حال افزایش سرمایه گذاری خود در هوش مصنوعی است. من می خواهم بدانم که عربستان چه برنامه و اقدامی برای رهبری این منطقه دارد؟ همچنین نمی توان از بروز رقابت بزرگ قدرت در این زمینه اجتناب کرد و ما متوجه شدیم که عربستان در حال حاضر موضع همسویی طولانی دارد، اما همچنین با برخی فشارهای خارجی مواجه است. بنابراین می‌خواهم بدانم که عربستان سعودی در این فرآیند چه نقشی را انجام خواهد داد یا در چه نقشی بازی خواهد کرد. متشکرم!
فیصل علی ابراهیم: ممنون. بنابراین فکر می‌کنم، خوب، پادشاهی از سه زاویه مختلف به این موضوع نگاه می‌کرد. یکی، به عنوان یک سرمایه گذار، بدیهی است که شما می خواهید سرمایه گذاری مناسبی انجام دهید. ما به‌عنوان دولت و صندوق سرمایه‌گذاری مستقل، مسئول سرمایه‌گذاری برای نسل‌های آینده و همچنین بازدهی برای حمایت از دستور کار تنوع اقتصادی هستیم. این یکی است.
دوم، به‌عنوان یک کاربر قدرتمند، ما می‌خواهیم بخش عمومی، بخش خصوصی، سازمان‌های غیردولتی در پادشاهی، به دلیل سیاست‌گذاری، به دلیل مقررات درست، بتوانند به هوش مصنوعی مولد و سایر اشکال هوش مصنوعی در حین تکامل دسترسی پیدا کنند. در طول یک یا دو دهه آینده برای کار، سیاست گذاری، تصمیم گیری و کسب و کار ما نیز به ان دسترسی داشته باشیم.
و شماره سه، به عنوان یک پلت فرم، ما فکر می کنیم که پادشاهی چیزهای زیادی برای ارائه دارد. ما می‌توانیم در مورد آن صحبت کنیم، اما چیزهای زیادی برای ارائه به بازیکنان از سراسر جهان برای راه‌اندازی فروشگاه و سرعت بخشیدن به پیشرفت هوش مصنوعی دارد.این تنها یکی از مواردی که ما واقعاً مشتاق آن هستیم و اخیراً با انجمن کار کرده ایم، این حکمرانی جهانی است، این پادشاهی اخیراً به اتحاد مدیریت هوش مصنوعی پیوسته است. ما به طور خاص یک ابتکار فراگیر را راه اندازی کردیم. اگر قرار نیست هوش مصنوعی برای کشورهای در حال توسعه و در کل جهان قابل دسترسی نباشد، شکافی که ما از نقطه نظر اقتصادی داریم، از نقطه نظر توانایی، قابلیت‌های نهادی دلیل پیچیده‌تر شدن اقتصادها هستند. این دلیل عملکرد بهتر کشورها یکی از دلایل اصلی است و اگر هوش مصنوعی وارد شود و واقعاً برای همه قابل دسترسی نباشد، چالش بزرگی ایجاد می‌کند و حتی چالش‌هایی را که امروز در آن زندگی می‌کنیم تشدید می‌کند.
سامانتا واداس: بله!
مخاطب ۲: متشکرم. من از سرویس خبری چین هستم. من یک سوال در مورد انتقال سبز و انرژی دارم. ما می دانیم که بسیاری از کشورها به دنبال فرصت های تجاری در این زمینه سبز هستند. اما ما همچنین می بینیم که حمایت گرایی تجاری در سراسر جهان در حال افزایش است، بنابراین می‌خواهم از مهمانمان بپرسم که این چه تأثیری بر اقتصاد جهان و رشد در آینده خواهد داشت؟ متشکرم
سامانتا واداس: میخوای اول صحبت کنی؟
آدام توز: اگر اجازه داشته باشم. منظورم این است که فکر می کنم ناامیدی از لحظه حمایت به راحتی قابل توجیه است، درست است؟ منظورم این است که در شرایط فوق‌العاده‌ای قرار داریم که در آن سیاست صنعتی سبز بسیار فشرده چین، که بیش از یک دهه در حال پیگیری است، ارزانترین منابع قدرتی را که جهان تاکنون دیده است تولید کرده است و در واقع خودروهای برقی مقرون به صرفه را شکسته است. و واکنش غرب چیست؟ بازارهای خود را به روی آن محصولات می بندد، بهترین توجیهی که می‌توان برای این موضوع ارائه کرد و به نظر من درک آن مهم است، زیرا این یک معضل واقعی است – و می‌دانم که سیاست‌گذاران در ایالات متحده و اروپا از انتخابی که می‌کنند عذاب می‌کشند – اما توجیهی که ارائه می‌کنند این است که با سیاست انجام دهید، یعنی اگر انتقال انرژی سبز اساساً با China Shop 2.0 شناسایی شود، به عبارت دیگر، با “تهاجم به کالاهای ارزان چینی”، این یک سم در سیستم دموکراتیک است، برای شتاب انتقال انرژی سبز، باید درجه ای از محلی سازی وجود داشته باشد. در غیر این صورت نمی‌توانید ائتلاف‌های سیاسی بسیار شکننده حول انتقال انرژی در دموکراسی‌های مورد مناقشه، کثرت‌گرا، دشوار و اغلب کاملاً غیرمنطقی بسازید و مستحکم کنید. از آنجایی که این کشورها هم شامل ایالات متحده و هم اروپا هستند، اکنون با بدنه های قابل توجهی از شک اقلیمی در خارج از کشور و در ایالات متحده در یک حزب در واقع غالب هستند، این یک نگرانی واقعی است. به همین دلیل است که سازش ها انجام می شود. معامله بزرگی که در اینجا ارائه می شود نوعی معامله معکوس چین است. بنابراین، آیا JVs این بار در اروپا و ایالات متحده اجازه می دهد تا آنها را به سرقت تکنولوژی قدیمی و نه برعکس بروند و همه خوشحال خواهند شد؟
من فکر می‌کنم این راهی است که این منطق کار می‌کند و در واقع، من از تصمیم گیران ارشد آلمانی شنیده‌ام که دقیقاً با همین کلمات می‌گویند. درست؟ اگر این کار را معکوس کنیم، اگر آن را برعکس انجام دهیم، شاید معامله ای انجام شود. من فکر می‌کنم این راهی است که می‌توان پیش رفت و این معامله چیزی است که باید برای آن رانندگی کرد، اشکالی ندارد، برای غلبه بر این موضوع چه باید بکنیم؟ اگر این معامله سیاسی محلی شماست، چگونه به شرایطی برسیم که برای هر دو طرف مفید باشد؟ آره
بانی چان یتینگ: من کاملاً با آن موافقم. و من دارم آن را می بینم، بازی می کنم. به عنوان مثال، آدام اشاره کرد که خودروهای برقی بسیار مقرون به صرفه هستند. آنچه چین توانسته است تولید کند و فناوری آن خوب است. بنابراین همه این بحث ها در مورد ظرفیت مازاد یا نه، به نظر من می تواند به عنوان یک بحث ادامه یابد. اما واکنش تجاری به حل آن این است که، می دانید، بیایید استراتژی چین به علاوه یک را دنبال کنیم، درست است؟
بیایید به کشورهای اروپایی، آسیای جنوب شرقی و آمریکا برویم و در آنجا کارخانه بسازیم. می دانید، در اقتصاد محلی شغل ایجاد کنید، به تولید ناخالص داخلی محلی کمک کنید و کمی انتقال فناوری انجام دهید. شاید این کار به این سختی انجام شود. نه اما بله، قطعا این چیزی است که ما در خط مقدم می بینیم.
سامانتا واداس: بله، بسیار جالب است که چگونه اتحادیه اروپا رویکرد بسیار متفاوتی را اتخاذ می کند، بسیار ظریف تر از مثلاً آنچه ما در ایالات متحده می بینیم. شاید این در را برای مذاکرات بیشتر باز کند تا ببینیم چه چیزی برای طرفین قابل قبول تر است. یه سوال دیگه آره
حضار ۳: با تشکر از جنابعالی که وقت گذاشتید. من [نام ناشناس]، شکل دهنده جهانی از بحرین هستم، بنابراین من یک سوال دارم. چه زمانی یک کشور یا یک دولت در مورد توسعه و تولید محلی، فناوری، فناوری و چه زمانی تصمیم به واردات از سایر اقتصادهای بزرگتر می گیرد؟
فیصل علی ابراهیم: من این کار را می کنم. من فکر می کنم سوال “ساخت در مقابل خرید” چیزی است که شما از ابتدا دیدگاه روشنی در مورد آن دارید. باعث توافق شما می شود. من فکر می‌کنم، در مذاکرات ، موضع شما روشن است، فکر می‌کنم کجا مزیت رقابتی دارید یا در کجا تصمیم به ایجاد مزیت رقابتی دارید. اینجاست که باید درست کنید. اما در غیر این صورت واردات کارآمدتر است. این سوالی است که همیشه وجود دارد و پاسخ آن همیشه در حال تغییر است.
به خصوص وقتی در مورد فناوری صحبت می کنید، چالش برانگیزتر است، زیرا فناوری بسیار سریع در حال پیشرفت است. ما شاهد بوده‌ایم که چین با وجود محدودیت‌ها، از جایی شروع کرد که به صادرکننده فناوری تبدیل شد. منظورم خودروهای برقی است، فقط برای بازگشت به سوال قبلی. بنابراین، چین برای برخی از چالش‌های اقلیمی ما راه‌حلی را به جهان ارائه کرد و جهان با پاسخی سنگین پاسخ داد که به نوعی گفت، نه، شاید ما نمی‌خواهیم آنقدر سریع پیش برویم، اما برخی از ناسازگاری‌ها را آشکار کرد.
من فکر می کنم بحث مداوم در داخل در سطح دولت، چه زمانی می خواهیم قابلیت های مزیت رقابتی را توسعه دهیم؟ و حتی اگر ما سرمایه‌گذاری کنیم و یارانه‌ها نیاز به یک بازی پایانی داشته باشند، نمی‌توانند صرفاً بسیار باز و سپس گفتگوی مستمر با شرکا باشند.
سامانتا واداس: بله. این خانم در جلو!
مخاطب ۴: بله. از امپریال کالج لندن سپاسگزارم جناب عالی. سوال من این است که برای اجلاس سران آینده، اجلاس چه فرصت هایی برای پرداختن به شکاف و اراده سیاسی ارائه می دهد، از این نظر که مجموعه دیگری از مذاکرات که فاقد تعهد هستند، به ویژه در مورد تغییرات آب و هوا، بلکه برای اراده سیاسی برای مقابله با آن، چیست. حفظ سلامت و امنیت نسل جوان چگونه در نظر گرفته می شود؟
آمنه محمد: خوب، باشه. بدون فشار، سازمان ملل منظورم این است که ما آخرین مراحل مذاکره را پشت سر می گذاریم. ما یک نتیجه خواهیم داشت و احتمالاً بلند پروازانه تر از آن چیزی است که فکر می‌کردیم – ۲۴۲ صفحه تا ۲۰ صفحه از یک معامله بزرگ در سازمان ملل است.
اما من فکر می‌کنم آنچه که برای ما فراهم می‌کند، سه نتیجه است که فکر می‌کنیم به اندازه کافی جدی هستند تا رهبری سیاسی بتواند آن را بپذیرد و از آن حمایت کند. یکی این است که ما واقعاً باید به صلح فکر کنیم، دستور کار جدید برای صلح باید اتفاق بیفتد، زیرا محیط توانمندی که می‌خواهید سرمایه‌گذاری‌های خود را برای آن به ارمغان بیاورید و اقتصاد را رشد دهید، وجود نخواهد داشت، مگر اینکه بتوانید آن را انجام دهید. من فکر می‌کنم که این یکی از مسائلی است که در آن بحث حاکمیت در سازمان ملل متحد و نحوه اداره جهان در آن بحث بزرگی خواهد بود.
اما این تنها بحران نیست. محیط مناسب نیز آب و هوا است. و ما باید تصمیمات سیاسی زیادی بگیریم.
دو بخش دیگر در مورد حاکمیت مالی بین المللی است. و مگر اینکه ما به آن نگاه کنیم و راه هایی پیدا کنیم تا توافق کنیم که این فقط مربوط به ایالات متحده یا G7 و چین نیست، بلکه در مورد خیلی بیشتر است. ۸ میلیارد نفر روی این کره خاکی زندگی می کنند و برای بسیاری از آن بازارها و مردم کار زیادی باید انجام شود. و من فکر می کنم که این اتفاق می افتد، این است، ما در حال حاضر در مورد شمال-جنوب صحبت می کنیم، اما کاملا صادقانه بگویم، چیزهای زیادی در جنوب جهانی در حال وقوع است.
جنوب-جنوب قرار است به یک جایگزین تبدیل شود. اگر ما آن را درست نگیریم یا بازارهای مالی. مردم از قبل به ما می گویند، خوب، ما امروز با ارزهای مختلف معامله می کنیم و صحبت می کنیم. ما دیگر فقط در مورد دلار نیستیم. و بسیار خوب، شاید در کوتاه مدت شاهد هیچ تفاوتی نباشیم. اما میدونی چیه؟ در بلندمدت، نشان دهنده تفاوت خواهد بود و مردم کارها را متفاوت انجام خواهند داد.
سومین و من فکر می کنم آخرین مورد دوباره، فناوری های جدید است. فن آوری های جدید، بخش حاکمیت مهم است. و چگونه ما از آن به جلو حرکت می کنیم. اما من فکر می کنم بحثی که واقعاً انجام نشده است و در اجلاس سران آینده، امیدوارم این همان چیزی است که کار روی ان شروع کنیم، این است که چگونه جوامع را متحول می کند. این فقط در مورد ابزارهایی نیست که روش مدیریت صنعت آموزش مراقبت های بهداشتی را بهبود می بخشد. این در مورد روشی است که ما باید جوامع را متحول کنیم.
و اینجا این گفتگوی بین نسلی با جوانان، قهرمانان جدید جهان که تغییر خواهند کرد، از جمله دموکراسی های ما. همه چیز دگرگون خواهد شد. چندی پیش با یک جنتلمن بیزی که اولین موتور جستجو، آرچی را اختراع کرد، گفتگویی داشتیم. و از او پرسیدم، هی، بگو، پس نظرت در مورد این چیست؟ و او گفت، خوب، واقعاً هیجان انگیز است. ترسناک است و ما آماده نیستیم. و به این ترتیب از او پرسیده شد، پس برای آماده شدن چه کاری باید انجام دهیم؟
من فکر می کنم که اینها برخی از بحث هایی است که از اجلاس سران آینده بیرون خواهد آمد. اما باز هم درباره گرد هم آمدن جهان است. اما در آن دنیا که صداها را روی زمین می شنویم، آیا قدرت ها به آن متمایل خواهند شد؟ و به ما فرصت دیگری در آن دنیایی که از ماه می بینید بدهید؟
سامانتا واداس: بله. آمنه خیلی قشنگ خلاصه کردی شما به نوعی وظیفه من به عنوان یک ناظر را انجام دادید تا به نوعی، نکات کلیدی را از نظر آنچه که امروز در اینجا به این نتیجه رسیدیم، انتخاب کنید. اما من فکر می کنم، همانطور که شما می گویید، می دانید، ما باید رویکردی واقع بینانه نسبت به آنچه در اینجا می بینیم داشته باشیم. می دانید، ناشناس، با وجود برخی از انتخاباتی که ما شاهد برگزاری آن هستیم، سر و صدای سیاسی، ژئوپلیتیک و غیره
منبع: ورلد اکانمیک فروم
