روندِ تغییرات در وضعیت طبقه متوسط آمریکا از ۱۹۷۰ تا ۲۰۲۳
چگونه این کار را انجام دادیم (توضیح روش پژوهش)
این گزارش تغییرات کلیدی در وضعیت اقتصادی طبقه متوسط آمریکا از سال ۱۹۷۰ تا ۲۰۲۳ و ویژگی های جمعیتی آن در سال ۲۰۲۲ را بررسی می کند. تجزیه و تحلیل تاریخی بر اساس داده های اداره سرشماری ایالات متحده از مکمل های اجتماعی و اقتصادی سالانه (ASEC) در نظرسنجی جمعیت فعلی است. (CPS).انجام شده است. تجزیه و تحلیل جمعیت شناختی بر اساس داده های نظرسنجی جامعه آمریکایی (ACS) است. منبع داده ها به ترتیب از IPUMS CPS و IPUMS USA است.
CPS، نظرسنجی از حدود ۶۰۰۰۰ خانوار، منبع رسمی دولت ایالات متحده برای تخمین ماهانه بیکاری است. CPS ASEC که در ماه مارس هر سال انجام می شود، منبع رسمی برآوردهای دولت ایالات متحده از درآمد و فقر است. تجزیه و تحلیل ما از داده های CPS با CPS ASEC 1971 شروع می شود که درآمد خانوارها را در سال ۱۹۷۰ ثبت می کند. همچنین اولین سالی است که داده های مربوط به نژاد و قومیت در دسترس است. آخرین فایل CPS ASEC موجود برای سال ۲۰۲۳ است که در مورد درآمد خانوار در سال ۲۰۲۲ گزارش می دهد.
نسخه عمومی ACS نمونه ۱٪ از جمعیت ایالات متحده یا بیش از ۳ میلیون نفر است. این امکان مطالعه دقیق ویژگی های جمعیتی طبقه متوسط، از جمله وضعیت آن در مناطق شهری ایالات متحده را فراهم می کند. اما داده‌های ACS فقط از سال ۲۰۰۵ به بعد در دسترس هستند و برای تحلیل‌های تاریخی بلندمدت کمتر مناسب هستند. آخرین داده های موجود ACS مربوط به سال ۲۰۲۲ است.
واژه شناسی
خانواده های با درآمد متوسط به عنوان خانواده هایی تعریف می شوند که پس از تعدیل درآمد برای اندازه خانوار، دو سوم دو برابر درآمد متوسط خانوار ایالات متحده، درآمد دارند. خانوارهای کم درآمد کمتر از دو سوم متوسط درآمد دارند و خانوارهای با درآمد بالا بیش از دو برابر میانه درآمد دارند. هنگام استفاده از داده‌های نظرسنجی جامعه آمریکایی (ACS)، درآمدها نیز برای هزینه زندگی در مناطقی که خانوارها در آن قرار دارند تنظیم می شوند.
تخمین‌های درآمد خانوار برای منعکس‌کننده اندازه خانوار سه نفره و با دلار ۲۰۲۳ بیان می شود. در بررسی جمعیت فعلی (CPS)، درآمد خانوار به سال تقویمی قبل از سال بررسی اطلاق می شود. بنابراین، داده های درآمد در گزارش مربوط به دوره ۱۹۷۰-۲۰۲۲ است و سهم آمریکایی ها در هر ردیف درآمد از CPS مربوط به دوره ۱۹۷۱-۲۰۲۳ است.
ویژگی‌های جمعیتی آمریکایی‌هایی که در رده‌های درآمد پایین‌تر، متوسط یا بالاتر زندگی می‌کنند از داده‌های ACS مشتق شده‌اند. به جز موارد ذکر شده، برآوردها به جمعیت خانوار ایالات متحده مربوط می شود، به استثنای افرادی که در محله های گروهی زندگی می کنند.
در این گزارش اصطلاحات طبقه متوسط و درآمد متوسط به جای یکدیگر استفاده شده است.
سفید پوست، سیاه پوست، آسیایی، سرخپوست آمریکایی یا بومی آلاسکا و بومی هاوایی یا جزایر اقیانوس آرام شامل افرادی هستند که با یک گروه نژادی اصلی همسان هستند و اسپانیایی تبار نیستند. چند نژادی شامل افرادی می شود که با بیش از یک گروه نژادی اصلی هویت دارند و اسپانیایی تبار نیستند. اسپانیایی ها از هر نژادی هستند.
متولدین ایالات متحده به افرادی اطلاق می شود که در بدو تولد شهروند ایالات متحده هستند، از جمله افرادی که در ۵۰ ایالت ایالات متحده، ناحیه کلمبیا، پورتوریکو یا سایر مناطق ایالات متحده متولد شده اند و همچنین افرادی که در جای دیگری از حداقل یکی از والدین که شهروند ایالات متحده باشد متولد شده اند. در این گزارش واژه‌های متولد خارجی و مهاجر به جای یکدیگر استفاده می‌شوند. آنها به افرادی اطلاق می شوند که در بدو تولد شهروند ایالات متحده نیستند.
مشاغل انواع وسیعی از کارهایی را که افراد در شغل خود انجام می دهند توصیف می کنند. به عنوان مثال، مشاغل مراقبت های بهداشتی شامل پزشکان، پرستاران، داروسازان و دیگرانی است که مستقیماً در ارائه مراقبت های بهداشتی و در بخش سلامت فعالیت دارند. صنایع، نوع وسیع محصولاتی را که شرکت ها تولید می کنند، توصیف می کنند. هر صنعت شامل مشاغل مختلفی می شود. به عنوان مثال، صنعت مراقبت های بهداشتی و کمک های اجتماعی خدماتی را ارائه می دهد که توسط ترکیبی از پزشکان، مدیران، کارکنان فنی و اداری، کارگران تهیه غذا و کارگران سایر مشاغل تولید می شود.
سهم آمریکایی هایی که در طبقه متوسط قرار دارند کمتر از گذشته است. در سال ۱۹۷۱، ۶۱ درصد از آمریکایی ها در خانواده های طبقه متوسط زندگی می کردند. بر اساس تجزیه و تحلیل جدید مرکز تحقیقات پیو از داده های دولتی، تا سال ۲۰۲۳، این سهم به ۵۱ درصد کاهش یافته است.
نمودار میله ای نشان می دهد که سهم آمریکایی ها در طبقه متوسط از سال ۱۹۷۱ کاهش یافته است.
در نتیجه، آمریکایی‌ها از نظر مالی بیشتر از قبل فاصله دارند. از سال ۱۹۷۱ تا ۲۰۲۳، سهم آمریکایی‌هایی که در خانواده‌های کم درآمد زندگی می‌کنند از ۲۷ درصد به ۳۰ درصد و سهم خانواده‌های با درآمد بالا از ۱۱ درصد به ۱۹ درصد افزایش یافته است.
شایان ذکر است که افزایش سهم افراد با درآمد بالا بیشتر از افزایش سهم افراد کم درآمد بوده است. از این نظر، این تغییرات همچنین نشانه ای از پیشرفت اقتصادی در کل است.
اما طبقه متوسط در دو مورد کلیدی عقب افتاده است. رشد درآمد برای طبقه متوسط از سال ۱۹۷۰ همگام با رشد درآمد برای طبقه بالای درآمد نیست. و سهم کل درآمد خانوار ایالات متحده توسط طبقه متوسط کاهش یافته است.
علاوه بر این، بسیاری از گروه‌ها هنوز از نظر حضور در رده‌های درآمد متوسط و بالا عقب هستند. به عنوان مثال، سرخپوستان آمریکا یا بومیان آلاسکا، سیاهپوستان و اسپانیایی‌تبار آمریکایی و افرادی که ازدواج نکرده‌اند بیشتر از حد متوسط در رده‌های کم درآمد قرار دارند. چندین منطقه مترو در جنوب غربی ایالات متحده نیز پس از تعدیل تفاوت در هزینه های زندگی در مناطق، دارای سهم بالایی از ساکنان در طبقه کم درآمد هستند.
گزارش ما بر وضعیت فعلی طبقه متوسط آمریکا متمرکز است. ابتدا، ما تغییرات رفاه مالی طبقه متوسط و سایر سطوح درآمدی را از سال ۱۹۷۰ بررسی می‌کنیم. این بر اساس داده‌های مکمل‌های اجتماعی و اقتصادی سالانه (ASEC) از نظرسنجی جمعیت فعلی (CPS) است که از سال ۱۹۷۱ تا ۲۰۲۳ انجام شده است.
سپس، ما در مورد ویژگی‌های افرادی که کم و بیش از طبقه متوسط بودند در سال ۲۰۲۲ گزارش می‌کنیم. تمرکز ما بر نژاد و قومیت، سن، جنسیت، وضعیت تأهل و جانبازی، محل تولد، نسب، تحصیلات، شغل، صنعت، و منطقه شهری محل سکونت. این تخمین ها از داده های نظرسنجی جامعه آمریکا (ACS) مشتق شده اند و کمی با تخمین های مبتنی بر CPS تفاوت دارند. این تا حدی به این دلیل است که درآمدها را می توان برای هزینه زندگی در منطقه فقط با داده های ACS تنظیم کرد. (برای جزئیات بیشتر در مورد این دو منبع داده به روش شناسی مراجعه کنید.)
این تحلیل و گزارش همراه آن در مورد طبقه متوسط آسیایی آمریکایی بخشی از مجموعه‌ای از وضعیت گروه‌های نژادی و قومی آمریکا در طبقه متوسط ایالات متحده و سایر رده‌های درآمدی است. تحلیل‌های آتی بر روی سفیدپوستان، سیاهپوست، اسپانیایی تبار، سرخپوستان آمریکایی یا بومی آلاسکا، بومی هاوایی یا جزایر اقیانوس آرام و آمریکایی‌های چند نژادی، از جمله زیرگروه‌های درون این جمعیت‌ها تمرکز خواهند کرد. این گزارش ها، تا حدی، به روز رسانی کارهای قبلی مرکز است. اما آنها جزئیات بسیار بیشتری در مورد ویژگی های جمعیتی طبقه متوسط آمریکایی ارائه می دهند.
در زیر برخی از حقایق کلیدی در مورد وضعیت طبقه متوسط آمریکا آورده شده است:
متوسط درآمد یا طبقه متوسط شامل چه کسانی است؟
در تحلیل ما، آمریکایی‌های «درآمد متوسط» کسانی هستند که در خانواده هایی زندگی می کنند که درآمد سالانه آن دو سوم دو برابر میانگین درآمد ملی خانوار است. درآمدی که برای درآمد متوسط لازم است بسته به اندازه خانوار متفاوت است، به طوری که خانوار های کوچکتر به سبک زندگی مشابه خانوار های بزرگتر نیاز کمتری دارند. همچنین با توجه به هزینه های زندگی محلی متفاوت است، خانواده هایی که در یک منطقه گران‌تر مانند هونولولو هستند، به درآمد بالاتری نسبت به خانواده های ساکن در مناطق ارزان‌تر مانند ویچیتا، کانزاس نیاز دارند.
ما همیشه منطقه ای که یک خانوار در آن قرار دارد را نمی دانیم. در دو منبع داده ما – بررسی جمعیت فعلی، مکمل سالانه اجتماعی و اقتصادی (CPS ASEC) و بررسی جامعه آمریکا (ACS) – تنها منبع دوم این اطلاعات را ارائه می‌کند، به‌ویژه منطقه شهری یک خانواده. بنابراین، هنگام استفاده از CPS برای ردیابی تغییرات در وضعیت طبقه متوسط در طول زمان، نمی‌توانیم هزینه‌های محلی زندگی را تنظیم کنیم. اما هنگام استفاده از ACS برای تعیین ویژگی های جمعیتی طبقه متوسط در سال ۲۰۲۲، هزینه زندگی در منطقه شهری را تنظیم می کنیم.
در داده‌های CPS ASEC 2023، که درآمد را برای سال ۲۰۲۲ گزارش می کند، خانواده های با درآمد متوسط با سه نفر درآمدی از حدود ۶۱۰۰۰ دلار تا ۱۸۳۰۰۰ دلار در سال دارند. خانوارهای «کم‌درآمد» کمتر از ۶۱۰۰۰ دلار و خانواده های «با درآمد بالا» درآمدی بیش از ۱۸۳۰۰۰ دلار دارند.
در داده‌های ACS 2022، خانوار های با درآمد متوسط با سه نفر درآمدی از حدود ۶۲۰۰۰ دلار تا ۱۸۷۰۰۰ دلار در سال دارند و درآمدها نیز برای هزینه های زندگی منطقه تنظیم می شود. (درآمد ها به دلار ۲۰۲۳ تبدیل و بیان می شود.)
با تغییر میانگین درآمد ملی، مرزهای ردیف های درآمدی نیز در طول سال ها متفاوت است.
اصطلاحات «درآمد متوسط» و «طبقه متوسط» به‌منظور توضیح در این گزارش به جای یکدیگر استفاده می‌شوند. اما طبقه متوسط بودن می تواند به چیزی بیش از درآمد اشاره داشته باشد، چه سطح تحصیلات، نوع حرفه، امنیت اقتصادی، مالکیت خانه یا ارزش های اجتماعی و سیاسی. کلاس همچنین می تواند به سادگی یک موضوع شناسایی باشد.
۱. پس از تعدیل تورم، خانوار ها در همه سطوح درآمدی در سال ۲۰۲۲ نسبت به سال ۱۹۷۰ درآمدهای بسیار بالاتری داشتند. اما سود برای خانوارهای با درآمد متوسط و پایین کمتر از سود خانوارهای با درآمد بالا بود.
نمودار میله ای نشان می دهد که درآمد خانوارهای با درآمد بالا در ایالات متحده از سال ۱۹۷۰ تا ۲۰۲۲ بیشترین افزایش را نسبت به سایر سطوح درآمد داشته است.
متوسط درآمد خانوارهای طبقه متوسط از حدود ۶۶۴۰۰ دلار در سال ۱۹۷۰ به ۱۰۶۱۰۰ دلار در سال ۲۰۲۲ یا ۶۰ درصد افزایش یافت. در این دوره، متوسط درآمد خانوارهای با درآمد بالا ۷۸ درصد افزایش یافت و از ۱۴۴۱۰۰ دلار به ۲۵۶۹۰۰ دلار رسید. (درآمدها به یک خانوار سه نفره تقسیم می شوند و به دلار ۲۰۲۳ تبدیل و بیان می شوند.)
متوسط درآمد خانوارهای کم درآمد کمتر از سایر خانوارها رشد کرد و از حدود ۲۲۸۰۰ دلار در سال ۱۹۷۰ به ۳۵۳۰۰ دلار در سال ۲۰۲۲ یا ۵۵ درصد افزایش یافت.
در نتیجه، اکنون شکاف بیشتری بین درآمد خانوار های با درآمد بالا و سایر خانوارها وجود دارد. در سال ۲۰۲۲، متوسط درآمد خانوا رهای با درآمد بالا ۷.۳ برابر خانوارهای با درآمد پایین تر از ۶.۳ در سال ۱۹۷۰ بود. این درآمد ۲.۴ برابر متوسط درآمد خانوار های با درآمد متوسط در سال ۲۰۲۲ بود، نسبت به ۲.۲ در سال ۱۹۷۰.
۲. از سال ۱۹۷۰، سهم کل درآمد خانوار های ایالات متحده در اختیار طبقه متوسط تقریباً بدون شکست در هر دهه کاهش یافته است. در آن سال، خانوارهای با درآمد متوسط ۶۲ درصد از کل درآمد کل خانوارهای ایالات متحده را تشکیل می دادند، تقریباً به اندازه این سهم. از افرادی که در خانواده های طبقه متوسط زندگی می کردند.
این نمودار خطی نشان می دهد که سهم کل درآمد خانوار ایالات متحده توسط طبقه متوسط از سال ۱۹۷۰ کاهش یافته است.
تا سال ۲۰۲۲، سهم طبقه متوسط در درآمد کلی خانوار به ۴۳ درصد کاهش یافته بود، کمتر از سهم جمعیت در خانوارهای طبقه متوسط (۵۱ درصد). امروزه نه تنها سهم کمتری از مردم در طبقه متوسط زندگی می کنند، بلکه درآمد خانوارهای طبقه متوسط نیز به سرعت درآمد خانوارهای با درآمد بالا افزایش پیدا نکرده است.
در همان دوره، سهم کل درآمد خانوار ایالات متحده توسط خانوارهای با درآمد بالا از ۲۹ درصد در سال ۱۹۷۰ به ۴۸ درصد در سال ۲۰۲۲ افزایش یافت. تا حدی، این به دلیل افزایش سهم افرادی است که در ردیف درآمد طبقه بالا هستند.
سهم کل درآمد متعلق به خانوارهای کم درآمد از ۱۰ درصد در سال ۱۹۷۰ به ۸ درصد در سال ۲۰۲۲ کاهش یافت. این اتفاق حتی با وجود افزایش سهم افرادی که در خانواده های کم درآمد زندگی می کردند در این دوره افزایش یافت.
۳. سهم افراد طبقه متوسط ایالات متحده از ۴۶٪ تا ۵۵٪ در بین گروه های نژادی و قومی در سال ۲۰۲۲ متفاوت بود. سیاهپوستان و اسپانیایی تبار آمریکایی، بومیان هاوایی یا جزایر اقیانوس آرام، و سرخپوستان آمریکایی یا بومیان آلاسکا بیشتر از دیگران در پایین تر خانوارهای درآمدی بودند.
این نمودار میله ای که سیاه پوستان، اسپانیایی تبار ها ، بومیان هاوایی/جزیره اقیانوس آرام و سرخپوستان آمریکایی/آلاسکا را نشان می‌دهد بیشتر از دیگران در خانواده‌های کم‌درآمد آمریکایی زندگی می‌کنند.
در سال ۲۰۲۲، ۳۹ تا ۴۷ درصد آمریکایی ها در این چهار گروه در خانواده های کم درآمد زندگی می کردند. در مقابل، تنها ۲۴ درصد از سفید پوستان و آسیایی آمریکایی‌ها و ۳۱ درصد از آمریکایی های چند نژادی در رده های کم درآمد قرار داشتند.
در سوی دیگر طیف اقتصادی، ۲۷ درصد از آسیایی ها و ۲۱ درصد از آمریکایی های سفیدپوست در سال ۲۰۲۲ در خانواده های با درآمد بالا زندگی می کردند، در مقایسه با حدود ۱۰ درصد یا کمتر از آمریکایی های سیاهپوست و اسپانیایی تبار، بومیان هاوایی یا جزایر اقیانوس آرام، و سرخپوستان آمریکایی. یا بومیان آلاسکا.
جای تعجب نیست که وضعیت کم درآمد با احتمال زندگی در فقر همبستگی (ارتباط) دارد. طبق آمار اداره سرشماری، نرخ فقر در میان سیاه پوستان (۱۷.۱٪) و اسپانیایی تبار ها (۱۶.۹٪) آمریکایی ها و سرخپوستان آمریکایی یا بومیان آلاسکا (۲۵٪) بیشتر از نرخ در میان سفید پوستان و آسیایی آمریکایی ها (۸.۶٪ برای هر کدام) بود. (اداره سرشماری نرخ فقر را برای بومیان هاوایی یا جزایر اقیانوس آرام گزارش نکرد.)
۴. کودکان و بزرگسالان ۶۵ سال و بالاتر در سال ۲۰۲۲ بیشتر در خانواده های کم درآمد زندگی می کردند. بزرگسالان در اوج سال های کاری خود – ۳۰ تا ۶۴ سال – احتمال بیشتری داشتند که درآمد بالاتری داشته باشند. در سال ۲۰۲۲، ۳۸ درصد از کودکان (از جمله نوجوانان) و ۳۵ درصد از بزرگسالان ۶۵ سال و بالاتر، در مقایسه با ۲۶ درصد از بزرگسالان ۳۰ تا ۴۴ ساله و ۲۳ درصد از بزرگسالان ۴۵ تا ۶۴ سال، درآمد کمتری داشتند.
سهم افراد ساکن در خانوار های با درآمد بالا از ۱۳ درصد در میان کودکان و جوانان (تا سن ۲۹ سال) تا ۲۴ درصد در بین ۴۵ تا ۶۴ سال متغیر بود. در هر گروه سنی، حدود نیمی یا کمی بیشتر از طبقه متوسط در سال ۲۰۲۲ بودند.
۵. مردان در سال ۲۰۲۲ کمی بیشتر از زنان در خانواده های با درآمد متوسط زندگی می کردند، ۵۳ درصد در مقابل ۵۱ درصد. سهم آنها در خانوارهای با درآمد بالا (۱۸%) نیز تا حدودی بیشتر از سهم زنان (۱۶%) در خانوارهای با درآمد بالا بود.
نمودار میله ای بالا نشان می دهد که مردان، کهنه سربازان و آمریکایی های متاهل بیشتر از همتایان خود در خانواده های با درآمد متوسط یا بالاتر در سال ۲۰۲۲ زندگی می کنند.
به نظر می رسد ازدواج وضعیت اقتصادی آمریکایی ها را تقویت می کند. در میان کسانی که در سال ۲۰۲۲ ازدواج کردند، از هر ۱۰ نفر هشت نفر یا در خانواده های با درآمد متوسط (۵۶ درصد) یا با درآمد بالا (۲۴ درصد) زندگی می کردند. در مقابل، از هر ده نفری که از هم جدا شده‌اند، طلاق گرفته‌اند، یا هرگز ازدواج نکرده‌اند، تنها شش نفر از طبقه متوسط یا با درآمد بالا بوده‌اند، در حالی که ۳۷ درصد در خانواده‌های کم‌درآمد زندگی می کنند.
احتمال اینکه کهنه سربازان در سال ۲۰۲۲ درآمد متوسطی نسبت به غیر کهنه سربازان داشته باشند، ۵۷ درصد در مقابل ۵۳ درصد بود. در مقابل، سهم بالاتری از غیر جانبازان (۲۹٪) نسبت به جانبازان (۲۴٪) در خانواده های کم درآمد زندگی می کردند.
۶. مهاجران – حدود ۱۴ درصد از جمعیت ایالات متحده در سال ۲۰۲۲ – احتمال کمتری نسبت به متولدین ایالات متحده در طبقه متوسط داشتند و بیشتر در خانواده های کم درآمد زندگی می کردند. در سال ۲۰۲۲، بیش از یک سوم از مهاجران (۳۶٪) در خانواده های کم درآمد زندگی می کردند، در مقایسه با ۲۹٪ از متولدین ایالات متحده. مهاجران همچنین آن هایی که در ایالات متحده متولد شده اند در سهم طبقه متوسط، ۴۸٪ در مقابل ۵۳٪ است.
شکاف های زیادی در وضعیت اقتصادی ساکنان آمریکا بر اساس منطقه تولد آنها وجود دارد. در میان افرادی که در آسیا، اروپا یا اقیانوسیه متولد شده اند، ۲۵ درصد در سال ۲۰۲۲ در خانواده های با درآمد بالا زندگی می‌کنند. مردم این مناطق ۷ درصد از جمعیت ایالات متحده را تشکیل می دهند.
در مقایسه، تنها ۱۴ درصد از افرادی که در آفریقا یا آمریکای جنوبی متولد شده اند و ۶ درصد از متولدین آمریکای مرکزی و کارائیب در رده های بالای درآمدی در سال ۲۰۲۲ بوده اند. آنها با هم ۸ درصد از جمعیت ایالات متحده را تشکیل می دهند.
۷. احتمال قرار گرفتن در طبقه متوسط یا سطح درآمد بالا به طور قابل توجهی با تبار آمریکایی ها متفاوت است. در سال ۲۰۲۲، آمریکایی‌هایی که اجداد آسیای جنوبی را گزارش می‌کردند، تقریباً به همان اندازه که درآمد متوسط داشتند (۴۲٪) درآمد بالایی داشتند (۳۸%). تنها ۲۰ درصد از آمریکایی های با اجداد آسیای جنوبی در خانواده های کم درآمد زندگی می کردند. جنوب آسیایی ها در سال ۲۰۲۲ حدود ۲ درصد از جمعیت ایالات متحده را با گروه های اصلی شناخته شده تشکیل می دادند.
این نمودار میله‌ای که نشان می‌دهد آمریکایی‌های آسیای جنوبی بیشترین درآمد را دارند. منشا اسپانیایی کمترین احتمال را دارد.
حداقل با توجه به سهمی که درآمد کمتری داشتند، این میزان با کسانی که ریشه شوروی، اروپای شرقی، دیگر آسیایی یا اروپای غربی داشتند، مشابه بود. این گروه ها اکثریت (۵۴ درصد) جمعیت آمریکایی هایی را تشکیل می دادند که اصل و نسب آنها در سال ۲۰۲۲ مشخص بود.
از سوی دیگر، تنها ۷ درصد از آمریکایی‌های با اصل و نسب آمریکای مرکزی و جنوبی یا سایر نژادهای اسپانیایی در رده‌های بالاتر درآمد و ۴۴ درصد درآمد پایین‌تری داشتند. وضعیت اقتصادی آمریکایی‌هایی که اجداد کارائیب، آفریقای جنوب صحرا یا آمریکای شمالی داشتند تفاوت چندانی با این نداشت.
۸. تحصیلات برای رفتن به طبقه متوسط و فراتر از آن و مشاغل نیز اهمیت دارد. در میان آمریکایی های ۲۵ ساله و بالاتر در سال ۲۰۲۲، ۵۲ درصد از افراد دارای مدرک لیسانس یا سطح تحصیلات بالاتر در خانواده های طبقه متوسط و ۳۵ درصد دیگر در خانواده‌های با درآمد بالا زندگی می کنند.
نمودار میله ای بالا نشان می دهد که سهم آمریکایی ها در رده درآمد متوسط یا بالا با تحصیل و اشتغال به شدت افزایش می یابد.
در مقابل، ۴۲ درصد از آمریکایی‌هایی که از دبیرستان فارغ التحصیل نشده‌اند در طبقه متوسط و تنها ۵ درصد در رده های پردرآمد بودند. علاوه بر این، تنها ۱۲ درصد از فارغ التحصیلان دانشگاهی درآمد کمتری داشتند، در مقایسه با ۵۴ درصد از کسانی که دبیرستان را کامل نکرده بودند.
جای تعجب نیست که داشتن شغل به شدت با جابجایی از رده های درآمد پایین تر به رده های درآمد متوسط و بالا مرتبط است. در میان کارگران شاغل آمریکایی ۱۶ ساله و بالاتر، ۵۸ درصد در رده درآمد متوسط در سال ۲۰۲۲ و ۲۳ درصد در رده با درآمد بالا قرار داشتند. تنها ۱۹ درصد از کارگران شاغل در مقایسه با ۴۹ درصد از آمریکایی های بیکار درآمد کمتری داشتند.
۹. در برخی مشاغل، حدود ۹ نفر از هر ۱۰ کارگر ایالات متحده در طبقه متوسط یا در طبقه با درآمد بالا قرار دارند، اما در برخی مشاغل دیگر تقریباً از هر ۱۰ کارگر، ۴ نفر از درآمد کمتری دارند. بیش از یک سوم (۳۶٪ تا ۳۹٪) از کارگران در مشاغل رایانه، علوم و مهندسی، مدیریت، و مشاغل تجاری و مالی در سال ۲۰۲۲ در خانواده های با درآمد بالا زندگی می کردند. حدود نیمی یا بیشتر در طبقه متوسط بودند.
اما بسیاری از کارگران – حدود یک سوم یا بیشتر – در ساخت و ساز، حمل و نقل، تهیه و سرو غذا، و مراقبت شخصی و سایر خدمات در سال ۲۰۲۲ در رده کم درآمد قرار داشتند.
حدود شش در ده کارگر یا بیشتر در آموزش و پرورش. خدمات حفاظتی و تعمیر و نگهداری ساختمان؛ پشتیبانی اداری و اداری؛ نیروهای مسلح؛ و نگهداری، تعمیر و تولید در طبقه متوسط قرار داشتند.
۱۰ بسته به بخش صنعت، از نیم تا دو سوم کارگران ایالات متحده در طبقه متوسط بودند و سهمی که درآمد بالاتر یا پایین‌تر داشت، بسیار متفاوت بود.
حدود یک سوم کارگران در بخش‌های مالی، بیمه و املاک، اطلاعات و خدمات حرفه‌ای در سال ۲۰۲۲ در رده‌های بالاتر درآمد قرار داشتند. تقریباً از هر ۱۰ کارگر، ۹ نفر (۸۷٪) در مدیریت دولتی – عمدتاً وظایف قانون گذاری و ارائه خدمات دولت فدرال، ایالتی یا محلی – یا در طبقه متوسط یا در طبقه با درآمد بالا قرار داشتند.
اما تقریباً چهار نفر از هر ده کارگر (۳۸٪) در خدمات اقامتی و غذایی در سال ۲۰۲۲ درآمد کمتری داشتند. همراه با سه نفر از هر ده کارگر در بخش های خرده فروشی و سایر بخش های خدمات شاغل بودند.
۱۱. سهم آمریکایی‌هایی که در طبقه متوسط یا در طبقه با درآمد بالا یا پایین‌تر قرار دارند در کلان‌شهرهای ایالات متحده متفاوت است. اما زمانی که صحبت از این می شود که کدام مناطق مترو بیشترین سهم افراد ساکن در خانوارهای با درآمد پایین، متوسط یا بالا را دارند، الگویی ظاهر می شود. (ما ابتدا درآمد خانوار را برای تفاوت در هزینه های زندگی در مناطق مختلف تنظیم می کنیم.)
نمودار میله ای نشان می دهد که ۱۰ منطقه شهری ایالات متحده با بیشترین سهم ساکنان در طبقه متوسط در سال ۲۰۲۲
۱۰ منطقه شهری که بیشترین سهم ساکنان با درآمد متوسط را دارند از نظر جمعیت کوچک تا متوسط هستند و بیشتر در نیمه شمالی ایالات متحده واقع شده اند، از هر ۱۰ نفر از ساکنان این مناطق مترو، حدود شش نفر در طبقه متوسط قرار دارند.
تعدادی از این مناطق در به اصطلاح کمربند زنگی، یعنی Wausau و Oshkosh-Neenah، هر دو در ویسکانسین قرار دارند. گرند راپیدز-وایومینگ، میشیگان؛ و لنکستر، پنسیلوانیا. دو مورد دیگر – دوور و المپیا-تومواتر – شامل پایتخت های ایالتی (به ترتیب دلاور و واشنگتن) هستند.
در چهار مورد از این مناطق – بیسمارک، داکوتای شمالی، اوگدن-کلیرفیلد، یوتا، لنکستر و وائوسائو – سهم ساکنان سطح درآمد بالا از ۱۸٪ تا ۲۰٪، تقریباً برابر با سهم ملی بود.
نمودار میله ای نشان می دهد که ۱۰ منطقه شهری ایالات متحده با بیشترین سهم ساکنان در طبقه بالای درآمد در سال ۲۰۲۲
۱۰ منطقه شهری ایالات متحده با بالاترین سهم ساکنان در طبقه بالای درآمد، اکثراً جوامع بزرگ و ساحلی هستند. در صدر این فهرست، سن خوزه-سانی ویل-سانتا کلارا، کالیفرنیا، یک اقتصاد مبتنی بر فناوری است، که در آن ۴۰ درصد از جمعیت در سال ۲۰۲۲ در خانواده های با درآمد بالا زندگی می کردند. سایر مناطق متمرکز بر فناوری در این فهرست شامل سانفرانسیسکو-اوکلند- است. هیوارد; سیاتل-تاکوما-بلیو؛ و رالی، کارولینای شمالی است.
Bridgeport-Stamford-Norwalk، Connecticut، یک مرکز مالی است. چندین منطقه، از جمله واشنگتن، دی سی-آرلینگتون-اسکندریا و بوستون-کمبریج-نیوتن، محل استقرار دانشگاه های بزرگ، امکانات تحقیقاتی پیشرو و بخش دولتی هستند.
قابل ذکر است، بسیاری از این مناطق مترو نیز دارای جمعیت کم درآمد قابل توجهی هستند. به عنوان مثال، حدود یک چهارم از جمعیت در بریجپورت-استمفورد-نوروالک. ترنتون، نیوجرسی؛ بوستون-کمبریج-نیوتن; و سانتا کروز-واتسونویل، کالیفرنیا، در سال ۲۰۲۲ در رده کم درآمد قرار داشتند.
نمودار میله ای نشان می دهد که ۱۰ منطقه شهری ایالات متحده با بیشترین سهم ساکنان در طبقه کم درآمد در سال ۲۰۲۲
اکثر ۱۰ منطقه شهری ایالات متحده با بیشترین سهم ساکنان در طبقه کم درآمد در جنوب غربی، یا در مرز جنوبی تگزاس یا در دره مرکزی کالیفرنیا قرار دارند. سهم افرادی که در ساکنان کم درآمد زندگی می کنند تا حد زیادی در این مناطق مشابه بوده و از حدود ۴۵٪ تا ۵۰٪ متغیر است.
حدود ۴۰ تا ۵۰ درصد از ساکنان این مناطق مترو از طبقه متوسط بودند و تنها از هر ده نفر یک نفر یا کمتر در خانواده های با درآمد بالا زندگی می کردند.
در مقایسه با کل کشور، مناطق کم درآمد مترو در تگزاس و کالیفرنیا جمعیت اسپانیایی تبارهای نامتناسب زیادی دارند. دو منطقه مترو در لوئیزیانا – مونرو و شروپورت-بوسیه سیتی – دارای جمعیت سیاهپوست به طور نامتناسبی هستند.
نوشته شده توسط : راکش کوچهار
منبع: مرکز تحقیقاتی پیو
