نژادپرستی؛ بحرانِ بهداشت عمومی؟

به گزارش جهان نگر ؛
همه‌گیری کووید-۱۹ به سرعت در سراسر کشور گسترش یافت، و به طور نامتناسبی مردم رنگین پوست را بیمار کرد و به کشتن داد، در حالی که اعتراضات ناشی از قتل جورج فلوید توسط افسران پلیس مینیاپولیس در خیابان‌های سراسر کشور موج می‌زد.

معترضان در گلدن استیت خواستار تغییر شدند. در پاسخ، هیئت حاکمه شهرستان سن برناردینو کالیفرنیا، نژادپرستی را یک بحران بهداشت عمومی اعلام کرد و به موج شهرداری‌ها پیوست که متعهد به رسیدگی به نابرابری‌های نژادی طولانی مدت هستند.

دایان الکساندر، دستیار مدیر اجرایی شهرستان سن برناردینو، به USA TODAY گفت که چهار سال پس از آن – در کالیفرنیا و جاهای دیگر – یک فرآیند دقیق بوده است که شامل جمع آوری داده ها و مدیریت انتظارات است. اگرچه برخی می گویند پیشرفت کند است، الکساندر همچنان معتقد است که تغییر می تواند اتفاق بیفتد.

الکساندر گفت: “مردم باید درک کنند که ما از زمان برده داری برای انجام این کار می جنگیم و مردم می خواهند رم در یک روز ساخته شود. این اتفاق نخواهد افتاد.” بعلاوه، برخی از اعلامیه‌ها در میان موجی از واکنش‌ها که تنوع، برابری و ابتکارات مشارکت را هدف قرار می‌دهند، با مخالفت‌های جدیدی روبرو شده‌اند.

پیشرفت ثابت اما کند است. اما من فکر می‌کنم زمانی که در مورد ایجاد تغییرات عمده در سیاست‌ها و تأثیر آن صحبت می‌کنیم، این قابل انتظار است.

چرا نژادپرستی یک بحران بهداشت عمومی است؟

به گفته مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌های ایالات متحده، قرن‌ها سیاست‌ها و شیوه‌های نژادپرستانه موانعی را برای مسکن، آموزش، ثروت و اشتغال ایجاد کردند – که عوامل اجتماعی تعیین‌کننده سلامت نامیده می‌شوند.

گروه های اقلیت نژادی و قومی به طور قابل توجهی امید به زندگی کمتری دارند و نرخ بالاتری از بیماری و مرگ ناشی از بیماری هایی مانند دیابت، فشار خون بالا، چاقی، آسم و بیماری های قلبی را تجربه می کنند. آگاهی از تأثیر نژادپرستی بر سلامت عمومی چیز جدیدی نیست – اولین قطعنامه انجمن بهداشت عمومی آمریکا در مورد نژاد به عنوان یک موضوع بهداشت عمومی در دهه ۱۹۶۰ ارائه شد و تعداد کمی از جوامع از جمله پیتسبورگ، شهرستان کوک، ایلینوی، و شهرستان میلواکی، ویسکانسین از جمله این موارد بودند. اولین نفری که نژادپرستی را یک بحران بهداشت عمومی اعلام کرد و در سال ۲۰۱۹ شروع به رسیدگی به آن کرد.اما همه‌گیری ویروس کرونا این نابرابری‌ها را برجسته و تشدید کرد زیرا رنگین پوستان نرخ بالاتر عفونت، بستری شدن در بیمارستان و مرگ و میر و نرخ کمتر واکسیناسیون را تجربه کردند. به گفته شهردار شهر جاکوب فری، قتل فلوید در مینیاپولیس به عنوان یک چراغ هشدار عمل کرد و توجه را به چگونگی نفوذ نژادپرستی در جامعه جلب کرد.

فری به USA TODAY گفت: «من فکر می‌کنم آنچه قتل فلوید آغاز شد، به رسمیت شناختن این موضوع جهانی بود که بله، نژادپرستی فراگیر است.

اعلامیه‌های بیشتری در سال‌های ۲۰۲۰ و ۲۰۲۱ دنبال شد. بر اساس گزارشی از مؤسسه شفابخش عدالت و برابری، مؤسسه تحقیقاتی مستقر در دانشگاه سنت لوئیس در میسوری که بر ظلم سیستمی متمرکز است، تا سال ۲۰۲۲، بیش از ۳۰۰ مقام محلی و ایالتی به این بحران اذعان کردند. اگرچه کارشناسان گفتند سرعت این اعلامیه ها به میزان قابل توجهی کاهش یافته است، اما این روند ادامه دارد. برای مثال، در ماه مارس، هیئت ناظران شهرستان سونوما در کالیفرنیا به اتفاق آرا به تصویب قطعنامه‌ای توسط بخش بهداشت این شهرستان رای داد که نژادپرستی را یک بحران بهداشت عمومی اعلام می‌کرد.

تیا ویلیامز، مدیر مرکز سیاست های بهداشت عمومی در انجمن بهداشت عمومی آمریکا، که اعلامیه ها را دنبال می کند، گفت: “برای مدت طولانی، ما نمی دانستیم که نژادپرستی تأثیر مستقیمی بر سلامت دارد.” بنابراین با بیان این اعلامیه ها، جوامع و رهبران نژادپرستی را به عنوان نیروی محرکه برای نابرابری در سلامت و نتایج کلی زندگی می پذیرند.

اعلامیه ها چه کردند؟

ویلیامز گفت که این اعلامیه‌ها «گام اول حیاتی» در رسیدگی به نابرابری‌ها هستند، اما در آنچه که تعهد کرده‌اند تفاوت زیادی دارند.

تجزیه و تحلیل APHA در سال ۲۰۲۱ از ۲۰۹ مورد از این اعلامیه ها نشان داد که ۲۱ مورد شامل ۱۰ اقدام خاص یا بیشتر مانند افزایش رهبری، تنوع کارکنان و پیمانکاران، یا کار با گروه های مردمی است. ۱۴۵ شامل کمتر از ۱۰ اقدام، و ۳۲ مورد شامل هیچ اقدامی فراتر از اعلام نژادپرستی به عنوان یک بحران بهداشت عمومی نبود. ویلیامز گفت که اقدامات پیشنهادی معمولاً به چهار دسته تقسیم می شوند: داده ها و پاسخگویی، سیاست ها و برنامه ها، مشارکت جامعه و بودجه.

در مینیاپولیس، فری گفت که این اعلامیه به معنای تضمین عادلانه بودن دسترسی به سلامت روان در سراسر شهر و شناخت تأثیرات خشونت با اسلحه بر جوامع اقلیت و چگونگی ایجاد آسیب های نسلی است.

فری گفت: «این در مورد یافتن راه هایی برای جلوگیری از آسیب های طولانی مدتی است که این جوامع با آن مواجه شده اند.

یکی از ابتکارات متمرکز بر داده ها، گروه عنصر سهام شهرستان سن برناردینو متشکل از ۱۶ سیاه پوست از گروه های اجتماعی مختلف بود که به گفته الکساندر در مورد تفاوت های آفریقایی-آمریکایی ها در این شهرستان تحقیق کرد. او به سایر دولت های محلی توصیه کرد که رویکرد مشابهی را اتخاذ کنند و ابتدا نابرابری ها را با داده ها برطرف کنند. اکنون، گروه الکساندر در حال توسعه کارآموزی پولی در سازمان‌های اجتماعی، کارگاه‌های آموزشی در مورد درخواست‌های کمک هزینه و استفاده از مشاوران برای پر کردن شکاف‌های ارتباطی است.

الکساندر گفت: «ما تلاش زیادی برای ایجاد و توسعه این تیم انجام دادیم تا راه‌های مقابله با نژادپرستی را درک کنیم. ما می‌توانیم اعلام کنیم که این یک بحران بهداشت عمومی است، اما همچنین می‌توانیم مردم را پشت میز بگذاریم.»

به گفته نورآل آرمسترانگ، افسر ارشد حقوق بشر و حقوق بشر، جمع آوری داده ها همچنین گام مهمی در شهرستان بانکمب کارولینای شمالی بود. آرمسترانگ سرپرست پروژه از شهرستان در کمیسیون تاریخی غرامت های جامعه است که در ژوئیه ۲۰۲۰ پس از اینکه شورای شهر در اشویل یکی از اولین مناطقی بود که قطعنامه حمایت از غرامت های جامعه برای ساکنان سیاه پوست را تصویب کرد، تشکیل شد.

یکی از اولین اقدامات انجام شده توسط این گروه که در مرحله ارائه توصیه هایی به مقامات منتخب محلی از جمله درآمد تضمینی است، انجام ممیزی برای ارزیابی آسیب های وارد شده به ساکنان سیاه پوست در شهر و شهرستان توسط سیاست ها ،برنامه ها ، رویه ها و اقدامات موجود بود.

نورئال آرمسترانگ ، شهرستان بانکوم

من فکر می‌کنم بسیاری از افراد جامعه احساس می‌کردند: «بله، ما می‌دانیم چه اتفاقی می‌افتد، چه اتفاقی قرار است بیافتد با این همه آسیب‌هایی که انجام شده است، زیرا ما هر روز با آن زندگی می‌کنیم»… و ممیزی توقف آسیب این بود. آرمسترانگ گفت که می تواند آن را در فرم داده قرار دهد و آن را کدگذاری کند.

به گفته ابیگیل اکو هاک، مدیر مؤسسه بهداشت شهری هند، در کینگ کانتی، واشنگتن، بودجه یکی از اولین اهداف کوتاه مدت کمیته ای بود که وظیفه رسیدگی به نژادپرستی به عنوان یک بحران بهداشت عمومی را داشت. او گفت که وقتی از او خواسته شد به این گروه بپیوندد، نگران بود، زیرا “تلاش های نمادین” بسیار زیادی در سراسر کشور با پیگیری های کمی دیده بود.

با اطمینان از اینکه اوضاع در کینگ کانتی متفاوت خواهد بود، اکو هاوک به تشکیل گروه جمعی کمک کرد، یک گروه نوسانی متشکل از اعضای جامعه عمدتاً سیاه پوست و بومی که به رفع آسیب های نژادپرستی سیستماتیک اختصاص داشتند. در سال ۲۰۲۳، این گروه توانست ۲۵ میلیون دلار کمک بلاعوض به ۱۲۳ سازمان غیرانتفاعی، سازمان اجتماعی و کسب و کارهای کوچک برای رسیدگی به این بحران اعطا کند.

ابیگیل اکو هاک، مدیر ارشد تحقیقات هیئت بهداشت هند سیاتل (SIHB) و یکی از اعضای قبیله Pawnee، پس از دریافت واکسن کووید-۱۹ مدرنا در SIHB، در ۲۱ دسامبر، بازوی خود را نشان می دهد. ۲۰۲۰ در سیاتل، واشینگ. یکی از همکارانش از یک خودکار سیاه استفاده کرد تا بر روی نقطه ای که تزریق را انجام داد، به خاطر عشق (قلبی) مردم بومی نوشت.

او گفت: “۲۵ میلیون دلار یک گام خوب است، یک گام آغازین، اما همچنین – همانطور که ما آن را در جمع آوری همکاری می نامیم – “گرد و غبار بودجه” است. “این کوچکترین بخش از بودجه کلی کینگ کانتی است و ما باید شاهد سرمایه گذاری های بیشتری باشیم که به دنبال خنثی کردن نژادپرستی است.”

اعلامیه ها به یک موضوع واقعاً قطبی تبدیل شده است

Ruqaiijah Yearby، استاد حقوق سلامت در دانشگاه ایالتی اوهایو، گفت: تغییرات رهبری در جوامعی که نژادپرستی را به عنوان یک بحران بهداشت عمومی اعلام کرده اند، منجر به تعدادی از تعهدات لغو شده یا عقب نشینی شده و همچنین اختلافات دیگر شده است. او ویرجینیا را به عنوان مثال ذکر کرد.

بر اساس نقشه اعلامیه های APHA، در سال ۲۰۲۱، ویرجینیا اولین ایالت جنوبی بود که نژادپرستی را یک بحران بهداشت عمومی اعلام کرد. سال بعد، کالین گرین، کمیسر بهداشت آن زمان ایالت به واشنگتن پست گفت که با این بیانیه مخالفت کرد و گفت: “اگر می گویید “نژادپرستی”، سفیدپوستان را سرزنش می کنید. به گزارش پست، گرچه گرین عذرخواهی کرد، اما بعداً توسط سنای ویرجینیا برکنار شد. وزارت بهداشت ویرجینیا بلافاصله به درخواست اظهار نظر از سوی USA TODAY پاسخ نداد.

«این موضوع واقعاً قطبی کننده در مورد نژادپرستی به عنوان یک بحران بهداشت عمومی شده است، زیرا ما تمایل داریم بر این واقعیت تمرکز کنیم که احساس می کنیم مردم سرزنش می شوند، زمانی که باید درک کنیم که این بخشی از ساختار سیستم ایالات متحده است و سالبی گفت: این بر همه ما تأثیر منفی می گذارد.»

در هولیوک، ماساچوست، ترنس مورفی، شهردار سابق، در ژوئن ۲۰۲۱ فرمان اجرایی صادر کرد و اعلامیه شهر را لغو کرد، زیرا طبق اسناد شهری هیچ اقدامی در مورد این طرح ها انجام نشده بود. بر اساس صورتجلسه شورای شهر، مورفی، عضو سابق شورای شهر، پس از استعفای شهردار سابق الکس مورس، شهردار سابق، بر اساس صورتجلسه شورای شهر، نقش بازیگری را ایفا کرد.

استفان فی، دستیار شهردار فعلی جاشوا گارسیا، یک خبر در سال ۲۰۲۱ به USA TODAY درباره لغو اعلامیه هولیوک در پاسخ به درخواست مصاحبه برای شهردار فعلی جاشوا گارسیا ارسال کرد.

کارشناسان گفتند که عقب نشینی از اعلامیه ها بی شباهت به واکنش فزاینده به تنوع، برابری و شمول در آموزش عالی و رشد بخش خصوصی در آستانه انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۲۴ نیست. به گفته هانتر، وکیل بهداشت عمومی و رهبر گروه همکاری برای ضد نژادپرستی و برابری، اما کار برابری نژادی هنوز هم می‌تواند انجام شود، حتی در جوامعی که اعلامیه رسمی نداده‌اند یا با انجام آن با مخالفت مواجه شده‌اند.

او گفت: «انجام این کار یک فایده است. “اما مطمئناً انجام کار برابری سلامت یک الزام ضروری نیست.”

چه کاری بیشتر باید انجام شود؟

کامالا هریس، معاون رئیس‌جمهور، به دنبال امضای جو بایدن، رئیس‌جمهور، دستورات اجرایی مربوط به دستور کار برابری نژادی او در ۲۶ ژانویه ۲۰۲۱ است.

یربی گفت که CDC در آوریل ۲۰۲۱ نژادپرستی را تهدیدی برای سلامت عمومی اعلام کرد و رئیس جمهور جو بایدن چندین دستور اجرایی را با هدف رسیدگی به نابرابری های نژادی صادر کرد، اما به اقدامات قانونی بیشتری نیاز است.

قانونگذاران دموکرات در مجلس نمایندگان و سنا به طور مداوم قطعنامه هایی را ارائه می کنند که نژادپرستی را یک بحران بهداشت عمومی اعلام می کند. یربی گفت که امیدوار است هرگونه قانون فدرال فراتر از یک بیانیه نمادین باشد و با تأمین بودجه برای مقامات ایالتی یا محلی که روی این موضوع کار می کنند و به مردم اجازه می دهد تا تأثیرات تبعیض نژادی بر سلامتی را به چالش بکشند، فراتر رود.

او گفت: «اگر به درستی انجام شود، می‌توان از آن به عنوان قانون حقوق مدنی دیگری استفاده کرد.»

اکو هاوک در کینگ کانتی گفت: در نهایت، هدف بلندمدت فقط حذف نابرابری های بهداشت عمومی نیست، بلکه حذف نژادپرستی به طور کامل است. او نمی‌خواهد نوه‌هایش با همین بحران دست و پنجه نرم کنند، اما می‌داند که این کار زمان می‌برد.

او گفت: “این سیستم های ظلم بیش از ۵۰۰ سال است که ساخته شده اند. رفع آنها زمان می برد.”

منبع: یو ای ای تودی